Küçük bir çocuk gördüm ağlıyordu sordum yanına yaklaşıp derdin nedir ne ağlarsın böyle dedim gözyaşlarını mendilimle silerek. Başladı anlatmaya o küçük çocuk.
Ben Rabbimin garip bir kuluyum. Küçük bir sabiyim, fidanım ama o kadar çok yara aldı ki şu minik, saf yüreğim öyle kanar ki içten içe zalim kulların yaptığından
Yanına ben de oturdum ne oldu dedim hele anlat biraz
Ben dedi çok saf çok temiz yaradılanı yaradandan ötürü seven bir galip kulum. Her an dua ederim ki ellerimi açarak anama, babama, kardeşlerime ve tüm garip kullara zorda bırakmasın kötuluklerle karşılaştırmasın diye. Karşılaşılır elbet bunlar birer imtihandır derim sonra da
Eee dedim sen devam et küçük yavru dedim. Devam etti burnunu silerek ;
O kadar çok severim ki insanları işte bu sevdiğimden güvendiğimden dolayı yüreğim parça parça yara içinde dedi.
İçimden; küçük sevme be bu kadar güvenme be bu kadar diye düşünürken
Halbuki dedi küçük çoğu zaman başıma gelecekleri de görürüm ama hiç kötüye yormam sadece kaderimi görüyorum diye düşünürüm. Sonra bir laf etti ki gülümseyerek yukarıya ellerini açarak içim ürperdi .
"Her garip kulları yaradan rabbim sen bu kullarına bu yaptıklarından dolayı ben düzenimi kurdum senden banane diye kullarına de ki; Her yaşadığın her yaptığın bir rüyadır ve bu rüya ne acı bir rüyadır. Yaptıklarının hespları sorulmayacak mı sanırsın eğer öyle ise yanılırsın boynunda yaptığın bu günahlarla karşıma geldiğinde bunların hesabını vermeye hazırmısın? "
Kul hakkı öyle bir haktır ki Rabbim her birimizi sakındırsın.