Siyaset anlayışımızda istişarenin apayrı bir önemi bulunmaktadır! Bu istişare anlayışı ayrıcalıklı bir anlayıştır!
İstişareye büyük önem verilmiş ama istişare sonucunda parmak sayısına bir öncelik tanınmamıştır!
Ne demek istiyoruz?
Demek istiyoruz ki, istişare yapılır ama istişare sonucu bir karar alınırken istişarede bulunanların belirttikleri görüşlerin parmak sayısına göre hareket edilmez!
Yani günümüzün istişare anlayışı ile biraz farklılık vardır!
Çoğunluk şunu istiyor ya da çoğunluk bunu dedi diye bir karar verilmez!
Karar verme yetkisi lidere bırakılır!
Lider dinlemesi gereken herkesi dinler, herkesle istişarede bulunur sonra da kararını verir!
Bizim anlayışımızda istişare yapan kişinin verdiği kararda isabetsizlik olsa bile sevap vardır!
İsabet varsa elbette daha çok sevap vardır!
Lidere istişare yapmadan tek başına hareket serbestisi verilmezken yaptığı istişareler sonucunda dilediği gibi karar verme yetkisi tanınmıştır!
Yani liderin kimseye danışmadan, kimse ile görüşmeden kendi bildiğini yapması hoş karşılanmaz!
Ama istişare yaptıktan, görüş aldıktan sonra da dilediği gibi hareket etmekte serbesttir!
Yıllardır bu siyaset anlayışı ile hareket ettik ve oldukça da başarılı ve bereketli sonuçlar elde ettik! Son yıllarda bize bir haller oldu!
Parmak sayısını daha çok önemser olduk!
Ve liderin inancımızdan gelen doğal haklarını sınırlandırmaya kalkıştık!
Bizimle istişare yaptıktan sonra kendi kendine karar veremezsin, biz ne diyorsak o gibi bir anlayışı benimsemeye başladık!
Böyle bir anlayış devreye girdikten sonra belki kimi başarılara imza atıldı ama işin bereketi hepten kaçtı! Ortalıkta görünmez oldu!
İstişare anlayışımızın parmak sayısına bağlanması yolundaki çalışmalar sonucu kimi arkadaşlarımız bizimle yollarını ayırdılar ve iktidar oldular! İktidar oldular ama muktedir olamadılar!
Bir türlü laflarını dinleyecek adam bulamadılar!
Çünkü kendileri de laf dinlememişlerdi!
Reel politik gibi safsatanın arkasına takılarak güzelim değerlerimizi devre dışı bıraktılar! Reel politik böyle istiyor diye inancımızla ters düşen pek çok işe imza attılar!
Gönül isterdi ki, inançlarımıza sırt çevirmenin beraberinde getirdiği riskler fark edilsin bu yoldan vazgeçilsin! Ama öyle olmadı!
Aksine inançlarımıza daha çok sırt çevrilmeye ve daha çok parmak sayısına önem verilmeye başlandı! Lidere itaat yerine isyan caiz sayılır oldu!
Ne diyelim, akıbetimiz hayrola!