Bir şeye dinimiz haram kılmışsa bu hiç bir zaman helal olmaz. Asırlar da geçse haramı helal yapmaya yetmez. Helali haramda yapmaz…
Olaya balıklama atlayayım en iyisi. Dünyada milyonlarca insanın kullandığı sosyal mecraları haliyle bizde kullanıyoruz. Orada az önce „Masamda mum yanıyor“ yazdım. Ve bunun günah olduğunu söyleyenlerin olduğunu da ekledim. Yorumlar birer birer gelmeye başladı. En ilginç yorum da bir arkadaşımızdan geldi, „Mumları hristiyanlar yakar senin kafan basmıyorsa bilmem. Onlara benzemeyin ayetler hadisler var günahda ordan geliyor.“ Ve daha sonra, „Senin şuur sorunun var pınar fazla batılaşma, hoca efendinin cemaatindenmişn bilmiyorum, olsaydın profil resmin doğa çiçek olurdu. Heralde merve kavakçıya özeniyosun:)“.
Bu arkadaşın yorumuna sadece tebessüm edip geçtim, diğer arkadaşlar ilgilenmiş kendisiyle.
Bu örnekten sunu anlamamızı istiram ediyorum.
Kulaktan duyma şeyleri veyahut örf adetlerimizi DİNE malum etmeyelim.
Konuyu değerlendirmek istiyorum kısaca;
Ben sadece masamda mum yaktığımı ifade ettim, ben mum yakarak ayin yapmadım. Veya cenazede de mum yakmadım. Eğer bir cenazede mum yakmış olsaydım haklı olarak arkadaşımız, „Her kim bir topluma benzemeye çalışırsa, o benzemeye çalıştığı toplumdandır." (Ebu Davud, Feyzu'l-Kadir, Hadis No: 8593) hadis-ini benimle paylaşıp hatırlatma yapabilirdi. (Çünkü cenazede hristiyanlar mum yakarlar).
Birde her hangi bir türbeye gidipte mum yakmadım.
Kendi aramızda bazı şeyleri o kadar zorlaştırıyoruz ki, bu bazılarının dinden soğumasına ve uzaklaşmasına sebep olabiliyor. Bu konuda dikkat etmemiz gerektiğini düşünüyor ve bana bunu yazan arkadaşa ayrıca teşekkür ediyorum, bu yazıyı yazmama sebep olduğu için.
Dipnot: “O mum ışığında iki ayet ile meali okunmuştu!”