Bu soru benim kendime sorduğum soruların en başında yer alır. Sık sık bu soruyu kendime sorarım. Kime ne faydam var? Toplumamı hitap ediyorum, tekil kişilere mi?
Ne kadar azalırsam o kadar eksiklik duygusuyla ezilirim.
Arama motoruna hayatın neresindesin yazın bir de adımı yazın. İlk 2013 yılında sormuşum bu soruyu sizlere..
Bir varmış bir yokmuş demişim ama bu sefer sadece; bir yok oluş hikayesi ile karşı karşıya kaldık. Yaşın yanında kuru yanar misali yandık kül oldu yüreklerimiz. Yazma hissiyatımı adeta kaybetmiştim kalemimden şiirler akarken, dudaklarımdan türküler çıkıyordu..
Gesi bağlarında üç top gülüm var
Hey Allah'tan korkmaz sana da bana ölüm var
Hey Allah'tan korkmaz sana bana ölüm var
Gesi bağları türküsünü bilmeyen yoktur. Bir yokluk çöktü bedenime. Yok oluştu adeta tüm yananlar ardına kalan. Biz kimin soyundan geldik. Biz nasıl bu kadar acımasız olduk, bu sorular beynimde dolanıyor ve karşılığı koca bir yokluk. .
“Kıyametin kopacağını bilseniz elinizdeki fidanı dikiniz.” Hadisi Şerifi ile şereflenmemiş kimselerle aynı oksijeni solumaktan utanıyorum.. Kalbinde hak için iman yeşertmemiş kimseler bir fidanı nasıl yeşerte bilirdi ki!
Suçlu kim hiç düşündük mü!
Bu kimselere insan demeye utanırken bu olaylara sebep veren soysuzların bu durumda olmalarına vesile olan kimler?
Biz insanlar da suçlu muyuz? Kime hakkımız var hiç düşündük mü?
Bir anne evladını büyütürken ne kadar açıma duygusu İle yetiştirirse bu çocuğun da ilerde bir odunu ikiye bölmeyeceğine kefilim. Merhamet ve dinimizin ön gördüğü şefkatli yaklaşımlar bire bir aynıdır. Demek ki annelerin ve islamın kuralları benzerlik gösteriyor.. Anneden alınan şefkat duygusu merhametli çocuklar yetiştirmek adına çok önemlidir.
Annelere sesleniyorum her anne evladından dolayı sorgulanacak!
Koca çınarların yanıp kül olduğunu, insanların çığlıklarını sinemada film izler gibi izledik. Canlı canlı katledilişe şahit olduk daha önce bu sahneyi Avusturya yapımını izlemiştik. Herkesin bir suçlusu vardı elbette. Peki burda bizim suçlumuz kim?
Nasıl acımasız olduk, yaşananların karşılığı yokluktan mı?.
Ahlak yokluğu..
Din yokluğu..
Sevgi yokluğu..
İnsanlar sosyal medyadan olsun, diyalog kurularak olsun herkes birilerini suçluyor. Birlik olmak dururken her zaman ki yine ayrıştırıldık. Bu ahlaksızlığı yapanların ekmeğine yağ sürmekten başka yaptığımız ne oldu hiç düşündük mü?
Ben söyleyim yağa bal gerek öyle değil mi onu yapıyoruz şu an!..
Şimdi düşünme sırası sizde Hayatın Neresindesin?