Sevgili ve pek değerli okuyucularım, bir halk şiiri nakşetmek nasîb oldu. Beğeninize sunarım. İyi okumalar.
GÖNÜL ÇAĞLAYANI
Gönül sarayına beni hapsetsen
Cân almaya hançer ile kastedsen
İki cihân bir arada yak dersen
Ateş sönse koru sönmez ne dersin?
Dünyayı dolaşıp seni sevenden
Gelenden geçenden gurbet illerden
Gül bahçene varabilmek tez elden
Sen deyince ırak değil, ne dersin?
Âşığım amma naçârlığım senden
Gönül saz etmiş tahta ile telden
Cân ile ten meşk kurdu seherden
Yolculara seni söyler ne dersin?
Gönüle ektiğim bunca nâleden
Hak cân verdi başağa tâneden
Vira Bismillah balığa giderken
Martılar seni özledi ne dersin?
Gece hayâlini seyrederekten
Sabahımı sensiz edememekten
Bu da geçer imiş deyip geçmekten
Geçmez oldu günler buna ne dersin?
Sürmeyi handân urmuşsa lâleden
Bir çift kaş görünür iki âreden
Misk anber verseler bana Hotenden
Seni sevmiş gönül miski neylesin?
Ebede gider ömr gelmiş ezelden
Fermânı yazılmış Elest bezminden
Yazmışsa Hak çalap gönül ferinden
Meyil sanadır dünyayı neylesin?