“Devlet sırrı” son zamanların en çok konuşulan, tartışılan konularından biri.
“Mahrem bilgi” de deniyor.
O halde bu gizli bilgileri görmemesi gereken kim?
Devlete namahrem olanlar!
Yani yabancılar!
Devletin görevlilerinden olan, hâkim ve savcı bu gizli bilgileri niye inceleyemesin?
Sonuçta hâkim de devletin mahremidir.
Her birimiz, devletin eşit vatandaşıyız. Devlete eşit mesafedeyiz.
Her birey, devletin eşit vatandaşı olduğuna göre, devletin sırrı aynı zamanda vatandaşın sırrı değil midir? Öyle olması gerekmez mi?
Aslında öyle de!
Devleti yönetenler dahi bu sırların ne olduğunu bilmiyor.
İyi de!
Cumhurbaşkanı, başbakan, bakanların ve meclis başkanının bilmediği bilgi devlet sırrı sayılabilir mi?
Sayılmaz.
Sayılsa sayılsa bir kurumun sırrı sayılabilir.
Hükümet bu bilgilere sahip olmadan nasıl politika geliştirecek? Nasıl yönetecek ülkeyi?
Ahengi nasıl sağlayacak?
Yürütmenin ulaşamadığı bilgi, giremediği yer olur mu?
Sonra da birileri çıkıp Türkiye yönetilemiyor diyor.
Bunu diyenler aynı zamanda devletin sırlarını hâkim görmemeli diye çırpınıyorlar.
Ona dokunma cıs!
Buna dokunma cıs!
Bu kadar gölge eden varken, sır küpüne dönmüş Türkiye’yi yönetmek kolay değil tabii!
Sonlandırırken,
Anayasanın belirlemiş olduğu yetkileri kullanarak ülkenin işlerini yürüten kurumlar, bizim adımıza çalışmış oluyorlar.
Dolayısıyla, bizim menfaatimiz için yaptıkları her türlü çalışmayı, bizim seçtiğimiz hükümetin onayı ile yapmalılar.
Gizli kapaklı işler güveni zedeler.
Sen bana güven. Ben de sana güveneyim hesabı!