Yuvalarımızın neşe kaynağı ve geleceğimizin teminatı olan çocuklarımızı kötülüklerden korumak, en önemli vazifemizdir. Çocuklarımızın mükemmel olmasını istiyorsak, bizler de mükemmel bir anne-baba olmaya çalışmalıyız.
Peygamber Efendimiz daha çocukken dedesi onu, büyüklerin istişare toplantılarına götürürdü. Efendimiz, başta Hazret-i Ali ve Enes olmak üzere çocuklara çok değer vermiş, onların güzel bir şekilde yetişmesi için gayret etmiştir. Efendimizin “çocuklara büyük insan gibi saygılı davranılması” hususundaki tavsiyesine uyan dedelerimiz, çocukların isimlerinin sonuna “efendi” veya “hanım” kelimesi ekleyerek onlara hitap etmişlerdir.
Beden ve ruh bakımından olgunluğun başlangıcı, çocuğun doğumundan önceki zamana kadar uzanır. Çocuk doğduğunda, çocuk gelişiminin bazı safhaları geçmiş olacağından uzmanlar, çocuğun eğitimi için en başta ailenin sağlam temeller üzerinde kurulmasını tavsiye etmişlerdir. Sağlam beden için, sağlam bir ruh, onun için de sağlam bir aile ve manevi değerlere sahip sağlam bir toplum gerekmektedir.
Çocuğun eğitiminde en büyük rol, anneye düştüğünden atalarımız; “Ana kucağı, terbiye ocağı” demişlerdir. Saygı ve sevginin hakim olduğu, bir ortamda yetişen çocuklar, özgüvenli, başkalarına saygılı ve lider birer şahsiyet olmaktadırlar. Ebeveynler, çocuklarına güzel örnek olmalı, onlara yol göstermelidir. Yalan konuşan bir annenin çocuğuna “yalan söyleme” demesi, sigara veya içki içen bir babanın oğluna bunları içmemesini söylemesi ne kadar tesirli olabilir!..
Mutlu bir ailede çocuklar, güzel davranışları kendiliğinden öğrenmekte, bazen büyüklere bile örnek olmaktadırlar. Çocukların samimi ve kararlı davranışlarının ne kadar etkili olduğunu, “Dumansız Hava Sahası Kampanyası”nda görmüş olduk.
Toplumumuzda çocuk sevgisini, çocuklarının her istediklerini yapabilecekleri ve onların tüm taleplerinin yerine getirileceği şeklinde anlayan aileler vardır. Bu aşırı hoşgörü, bir müddet sonra çocuğu, hiçbir şeyden zevk almayan, devamlı daha fazlasını isteyen, paylaşmasını bilmeyen ve ailesini beğenmeyen bir birey haline getirmektedir.
Ecdadımız, “Ağaç yaş iken eğilir.” diyerek eğitimin küçük yaşta verilmesini öğütlemişler, çocuklarına; dört yaş, dört ay, dört günlükken Kur’ân-ı Kerîm eğitimi vermeye başlamışlardır.
Dünyaya günahsız olarak gelen çocuk, iyi ve kötüyü önce ailesinde öğrenir. Çocuğun manevi ve maddi eğitimi ihmal edilmemelidir. Anne ve babanın hedefi; çocuğunu, Allah ve Rasülü’nü seven, manevi değerlere bağlı, faydalı bir fert olarak yetiştirmeye çalışmaktır.
Çocuklar, anne-babanın nazarında, hep çocuk olarak kaldığından onların manevi eğitimleri hep ertelenmekte, bazı aileler bu hatalarını, yıllar sonra fark etmektedirler.
Toplumun temel taşı durumundaki çocuklarımızı başıboş bırakmak büyük vebaldir. Çocukları ile gereği kadar ilgilenmeyerek görevini yerine getirmeyen aileler, bir müddet sonra çocuklarından kendileri de memnun olmazlar.
Kur’ân-ı Kerîm’de “kendimizi ve çocuklarımızı cehennem azabından korumamız” emredilmiş, hadis-i şeriflerde ise, “ çocuklara verilecek en kıymetli hediyenin güzel terbiye olduğu” bildirilmiştir.
Bilgili anne ve babalar, sağlam nesillerin yetişmesini sağladığından bunların çoğalması, toplumun düzelmesine sebep olur. Yine dedelerimiz; “Bir el ile eken, iki el ile toplar.” diyerek bu hakikati güzel bir şekilde vurgulamışlardır.
Çocuk ve çocuk eğitimi ile ilgili bazı güzel sözleri sizlerle paylaşmak istiyorum.
Çocuk cennet nimeti ve evin bereketidir.
Çocuk; geçmişin “hiç”i, içinde bulunduğumuz anın küçüğü, geleceğin ise büyüğüdür. Bundan dolayı, herkes çocuklarını bilgili, ahlâklı, dindar ve vazife sever olarak yetiştirmelidir.
Bir milletin büyükleri; analar ve hocalardır.
İyi analardan iyi vatandaşlar ortaya çıkar.
Bir milletin geleceği; çocuklarına verdiği kıymet derecesiyle ölçülür.
Kim çocuğa yâr olur, mutlak bahtiyâr olur.
Aile terbiyesi mükemmel olmazsa toplum içindeki vazifeler noksan kalır.
Çocuklarını iyi yetiştirmeyenler, “evlat yetiştirdik” diye övüneceklerine, “bela yetiştirdik” diye dövünsünler.
Çocuklarınız, sizin zamanınızdan başka bir zaman için yaratılmıştır. Dünya işlerinde onları, yetişecekleri zamanın ihtiyaçlarına göre hazırlayınız. (Hazret-i Ali)
“Kim demiş çocuk küçük şeydir!
Bir çocuk belki en büyük şeydir.” (A. Hamid Tarhan)
Çocuklarının kıymetini bilen siz bilinçli okurlarıma, çocuk eğitimi için yapılacak yatırımların hiçbirinin boşa gitmeyeceğini hatırlatır, sizler için çocuklarınızla beraber mutlu bir gelecek dilerim.
Ahmet Semih Torun - Habername