Ömrümüzün yüzde bilmem kaçını yemek ile tüketiyoruz. Belki de ev hanımlarının hergün kendilerine veya bir başkasına sordukları soru, „Bugün ne pişirsem?“ sorusudur. Kadınlar günde bir kaç saat, belki de bir kaç gün bu konu üzerinde durup, yarın veya diğer günler için ne pişirsem diye kafa yorabiliyorsa eğer, demek ki bizim için yeme içme çok önemli bir olay. Yeme-içme olayına bu kadar kafa yorarken, hayatımızda bir o kadar hatta daha da ehemmiyetli olan bir şeyi unutuyoruz sanki. Bugün çocuğum ile ne yapsam? Sorusunu kendimize sormayı.
Bu kadar önemli olan konu hakkında kaç saat beynimizi yorduk acaba? Çocuklarımız ile birlikte yapabileceğimiz bir pilan hazırladık mı? Kaç kez yaptık bunu? Bugünün dolmasını, yarının helvasını düşündükte, kaç kere çocuklarımız ile yapabileceğmiz bir pilan düşündük? Belki de ne gerek var, onlar nasıl olsa kendilerini meşgul ediyor da dedik.
Aslında etmesine ediyorlar da, yanlış yönlendirildikleri için pek faydalı şeyler yapamıyorlar. Okuldan geldikten sonra ya televizyon karşısına ya da bilgisayar karşısına geçmeyi uygun görüyorlar kendilerine. Çocukları bu konuda hiç suçlamıyorum.
Topu ailelere atıyorum…
Çocuk gelişiminde en büyük etken olan anne-babanın sevgi ve ilgisidir. Sevgiyi de çocuklar onlar ile geçirdiğiniz vakit ile orantılı ölçerler.
Çocuklar boş bir levhaya benzerler, oraya anne ve babalar istedikleri işler. Anne babadan gelecek ilgi onları olgunlaştıracak, kendi kişiliklerini geliştirip, birey olma yolunda yol alacaklardır. Sağlıklı bir gelişim için sevgiye ve ilgiye ihtiyaç duyarlar.
Çocuğunuz bilgisayar veyahut Televizyon karşısında vakit geçirecek elbette, çünkü teknoloji artık insanların olmazsa olmazları olmuş. Fakat bunun bütün güne yayılmamasını engelleyecek onlar yine ebevynlerdir. Ölçü ve kuralları belirleyen onlardır.
Aileler çocuklara bir taraftan kısıtlama getirirken diğer taraftan onlara alternatifler sunmalı. Yoksa bu iş hiç çekilmez olur çocuklar için!.
Çalışan aileler için zaman sıkıntısı olabilir. Ama unutmayalım bizim sorumlu olduğumuz çocuklarımız var!.
Anne ve babanın günlük işlerin yoğunluğunu bir tarafa bırakıp sadece çocuklarına ayırdıkları vakit olması gerektiğini düşünüyorum. İlk başta sizi çok sıkıntıya sokacaktır, ama zamanla göreceksiniz ki, çocuğunuz ile geçirdiğiniz vakit onun özgüven gelişimi açısından çok önemli olmaktadır , çünkü ona vakit ayırmanız ona verdiğiniz değeri göstermektedir . Bilinç dışına ‘’Ben sana değer veriyorum çünkü vakit ayırıyorum’’ mesajı vermektesiniz .
Unutmayalım, bugün atılan tohumlar yarın size geri dönecek…