Böyle diyor Yunus Emre… “Ben dost yüzün görmez isem/ Bu gözlerim nemdir benim.”
Dost yüzün görmediğinde gözde nem, gönül de hüzün görülür. Görülmeli…
Bunu hayat felsefesi hâline getirdiğimizde yürek teselli bulmak ve muhabbet etmek için dost cemalin aramaya başlar.
Kolay kolay başka şeylerle de tatmin olmaz. Uzun zamandır göremediğimiz can yoldaşlarımız varsa onları da tatillerde görme imkanı elde ederiz.
Tatillerin bittiği, okulların başladığı bu hafta gecikmeli de olsa bu duygularımı paylaşmak istedim.
Tatiller sadece dinlenmek ya da gezmek midir?
Veya yalnızlığa bir kaçış mı olmalıdır?
Tatiller içinde hasretlerin dinmesini barındırması gerekmez mi?
Sevinçle nemlenen gözler olmamalı mı?
Özlemle sarılmalara yer yok mudur tatillerde?
Bir seyyahız, gezginiz kabul…
Ama yolum dosta çıkmaz mı?
Vurmaz mı yolumuz muhabbete?
Hasret kokan çaylarla birleşmez mi nemli gözler?
…
Tatil dönemi bitti. Okullar açıldı. Hem öğrenciler, hem de ebeveynler heyecanlı…
Müfredat değişimi ve okula başlama yaşının erkene alınmasının verdiği bilinmezlik de merakları biraz ayağa kaldırdı. Bu konularda farklı sesler duyuluyor. Kimi yanlış bulurken kimi de yerindedir vurgusu yapıyor.
Gerçek şu ki bu konuda aileler yeteri kadar bilgi sahibi değil… Giderilmeli… İşin bu yanını uzmanlara bırakalım. Kapatalım parantezi. Devam edelim.
…
Ne demiştik. Tatil bitti. Tatil gerekli mi, yapılmalı mı? Evet dinlenilmeli…
Elbette kafa boşaltılmalı… Yürek muhabbetle doldurulmalı. Hem de tıka basa…
Tabi ki beden yorgunluk atmalı… Tabiatla veya denizle buluşulmalı… Ama eş dostla buluşmayan kalbe, bedenin denizle ve tabiatla buluşması ne sağlar? Yeter mi susuzluğumuzu gidermeye?
Yetmez.
Yetmemeli…
…
Hayat ne zaman sadece çalışmaktan ve dinlenmekten ibaret bir hâle gelirse biraz da insanlığımızın aşındığı bir noktaya gelmiş oluruz.
Bir kitapçıya uğranılmayan tatil tatil midir?
Bir dosta uğramayan yol nereye götürür ki kişiyi?
Acı bir kahveyle gelecek yıllara dostluk adına ipotek koymayan bir tatilin tadı eksik değil midir?
…
Yunus Emre yüzyıl ötesinden seslenir. Tekrar etme vaktidir.
“Ben dost yüzün görmez isem
Bu gözlerim nemdir benim”
Tatiller dost yüzün göstermez ise kişiye noksanlıdır. Anaya varmayan, babaya ulaşmayan, arkadaş sevindirmeyen, dost yüzün güldürmeyen tatiller bana göre değil!
Sizi bilmem!
…
Az da olsa tatillerimiz dost cemalin görmeye yönelik olmalı…
Sevgiler tazelenmeli. Hatıralar canlandırılmalı. Dostluk meşalesi tekrar tutuşturulmalı.
Çeşmelerden sular içilmeli, soğuk ayran hatırlanmalı.
El öpülmeli, alına konulmalı, sımsıkı sarılmalar yaşanmalı…
…
Tatillerde sadece eş dost ziyaretleri yeterli midir? Buna da hayır demek durumundayım. Haluk Nurbaki Hocadan aldığım eğitimin gereği hayır diyorum.
Nurbaki Hocaya göre gidilen beldenin manevi büyüğü de muhakkak ziyaret edilmelidir. Örneğin Ankara’ya gidilmişse Hacı Bayram-ı Veli, Bursa’ya gidilmişse Emir Sultan, Bolu’dan geçiliyorsa Mehmet Emin Tokadi, Kütahya’ya gidilmişse Sunullah Gaybi, Konya’ya gidilmişse Hz. Şems ve Hz. Mevlana, Nevşehir’e gidilmişse Hacı Bekteşi Veli, Kastamonu'ya gidildiğinde Şeyh Şabanı Veli, Gerede’ye gidilmişse Ramazan Dede, İstanbul’a gidilmişse Çifte Sultanlar, Afyon’da Sultan Divani hazretleri, Eyüp Sultan hazretleri gibi…
Bu nedir peki?
Aslında gerçekten cemal görmektir. Soluklanmaktır. Hayatın iki yakasını birleştirmek, bir görmektir.
İslam irfanının en önemli özelliklerinden birisinin ‘Nezaketi İslamiye’ olduğu söylenir… Bir mümin gittiği yerlerin önce manevi sahiplerini ziyaret etmesi, onlara niyaz etmesi ve daha sonra işlerine bakması anlamına geliyor bu kavram.
Bu da en fazla tatillerde yapılabilir.
…
“Bu gözlerim nemdir benim”dememek için cemal arayalım. Bulalım
Dost cemaline teşne olalım…
Sözlerine, sohbetlerine râm olalım.
Tatilimiz o zaman gerçek tatil olur.
Muhabbetimiz muhabbet!
HABERNAME 17.09.2012 canbolatugur@gmail.com /https://twitter.com/ugurcanbolat/ https://www.facebook.com