Üstad Kemal Bozkurt’un kıyının öbür tarafından yazdığı yazıyı okuyunca kendimi çocukluk yıllarımda buldum birden.
Hakikaten Türk futbolunda ender kişiliklerden birisidir Şenol Güneş. O kadar başarılarına rağmen hâlâ mütevazililiğinden taviz vermemiş ve her zaman olgun bir duruş sergilemiştir.
Merhum Mehmet Akif Ersoy da mısralarda ne de güzel dile getirmiş insanların geriye bırakacakları eser hakkında;
Ölen insan mıdır, ondan kalacak şey: eseri;
Bir eşek göçtü mü, ondan da nihayet: semeri"
Kimi insanlar hayatları boyunca hep yanlışlar üzerine hareket etmişler ve kimileri menfaatleri için onları pohpohlamışlardır.
Ne cenazeleri şaşalı olmuştur ne de göçüp gittikten sonra fazla anılmıştır.
Ama gönül adamları, mütevazi insanlar her zaman hayırla yad edilmiştir.
Bunlardan birileri de hiç kuşkusuz Şenol Güneş, Ertuğrul Sağlam ve onun gibi nice futbol adamlarıdır.
Hiç unutmam çocukluğumda Trabzonspor’un fanatik bir taraftarıydım. Trabzonspor’la yatar, Trabzonspor’la kalkardım.
Trabzonspor en son şampiyonluğunu ilan eden Dobi Hasan’ın golünü hiç unutmam.
O en son mutluluktu benim için ve tüm Trabzonspor taraftarı için. Ondan sonra hiçbir Trabzonsporlu’nun yüzü gülmedi.
Zaten benim de fanatikliğim gitmişti.
Orta yaşlılar iyi bilir eskiden TSYD kupası maçlarına İstanbul’da Trabzonspor da katılırdı ve çoğunlukla o kupanın da sahibi olurdu.
En son TSYD kupası maçına ben de gitmiştim abimle birlikte İnönü stadına. Rakip Fenerbahçe’ydi ve Trabzonspor ezici bir sonuçla yenmişti.
Çocukça bir sevinçti o zaman benimkisi.
Staddan dışarı çıkınca Trabzonspor’un otobüsü gözüme ilişti. Hiç çekinmeden içine daldım. O zamanın ünlü Trabzonsporlu futbolcularının hepsini çok yakından görmüş ve onlarla tokalaşmıştım. Necati’si, Turgay’ı, Hasan’ı, Tuncay’ı, Bahattin’i, İskender’i Kemal’i hepsi oradaydı ama en önemlisi kaleci Şenol Güneş de oradaydı.
Bütün futbolcular arabanın içinde sevinç içindeyken Şenol Güneş orta koltukta oturmuş mütevazice davranışlar sergiliyordu. Ne bir taşkınlığı vardı ne de bir şımarıklığı.
Olgun bir duruşu hâlâ gözümün önünde.
İşte bu Şenol Güneş Türkiye’yi Dünya Kupası’nda üçüncülüğe getirdi ama kimse onu beğenmedi.
Tam tamına 1110 dakika gol yemeyerek Dünyanın sayılı kalecileri arasına girdi yine kimse beğenmedi.
Kore’de Türkiye’yi en iyi şekilde temsil etti yine kimse beğenmedi.
Şenol Güneş şımarmayan, medyatik olmayan, duruşunu ve asaletini her yerde sergileyen gönül adamı.
Çünkü o adam gibi adamdı ve tüm hasletleriyle arkada eser bırakacak bir insandı sonuçta.
Artık bu yazımdan da birileri için pay çıkartın dostlar.