Seçimlerin Bahçeli’nin çıkışı ve hükümetin desteği ve de Cumhurbaşkanı’nın açıklaması ile tahmin edilenden erkene alınması muhalefetin aklını başından aldı.
Cumhurbaşkanlığı sistemi uyum paketinde alınan kararlar muhalefetin işine gelir mi, gelmez mi onu zaman gösterecek.
Aslında işin farklı bir boyutu var. Kabul edilen uyum yasalarını muhalefet bir türlü anlamak istemiyor.
Cumhurbaşkanlığı Referandumunun ne manaya geldiğini muhalefet anlayamıyor.
CHP Genel başkanı hala başbakan olma hayalleri yaşıyor.
Birileri çıkıp; Başbakan olmak için önce Cumhurbaşkanı olup parlamenter sistemin geri gelmesi için yeni bir referandum yapması, ardından Cumhurbaşkanlığından istifa edip başbakanlık için yarışa girmesi gerektiğinin hatırlatmalı. Çok komik oluyor. Türkiye’nin ana muhalefet partisinin Genel Başkanı ne hallerde.
CHP’den Kılıçdaroğlu’nun atamasını yaptığı 15 Milletvekili sonlarının ne olacağının farkındalar mı? Sanmam. Kendilerine verilen rol ve replikleri ezberlemekle meşguller. Rızaları dışında kocaya verilen kızlar gibi mahzunlar. Hem ağlarım hem giderim modundalar.
Ama yapılan atama başarısız oldu. Çünkü uyum paketine göre grup kurmak bir işe yaramayacak. Üstelik İYİ Parti tarafından aday yapılacaklarını sanmam. Zaten asla barajı aşamayacak bir partiye istekleri dışında atanan vekiller harcandıklarını sanıyorum anlamışlardır. Siz ne ettiniz de satıldınız…. Vah vah vah…
Cumhurbaşkanı adayı çıkaramayacaklar ve de dahi hazine yardımı alıp parsayı bölüşemeyecekler.
Akşener 100.000 gönüllü imza bulmak zorunda. Zaman yeter mi. 100.000 kişi gerçek imza verir mi, zaman gösterecek.
Twitter’da ve ya Facebook’ta benim adayım Akşener lafları yemez. Sanal alem paylaşımları kabul değil…
Gelelim Saadet Partisine; Son uyum paketine göre Cumhurbaşkanı adayı gösterebilme ihtimalleri yok. Anlamış olmalılar ki %65 oyla Cumhurbaşkanıyım tafralarına bakmadan barajı geçebilmek için ittifat yapalım diyen Temel temelsiz bir laf ettiğinin farkında da değil.
Kılıçdaroğlu’ndan ödünç 50 milletvekili bile alsalar bir işe yaramayacak.
CHP Abdullah Gül olmaz diyerek Saadet'ten gelecek tekliflere kendini kapattı. Zaten Saadet’in gösterebileceği bir aday olamaz. Kifayet etmez.
Bu ara bazı gazeteler Demirel döneminden kalma Damadı parlatmaya çalışıyorlar. Yaşı 40’ın altında olanların hatırlamaları bile zor. Ne alemsiniz ya…
367 krizini, Abdullah Gül’ü seçtirmeyiz diye tertiplenen Cumhuriyet Mitinglerini unutmadık.
Abdullah Gül’de unutmamıştır.
Kardeşi tarafından oturtulduğu Cumhurbaşkanlığı koltuğunun hakkı için kalkar beni kullanmayın, ben makam için dostumu satmam diyebilir.
Kimsenin yerine olmak istemeyiz. Kendi yerimizden memnunuz. Herkesin aklı ve de fikri vardır elbet, ama tarih yazınca fena yazar.
Ahmet TÜRKAN - HABERNAME