Ahlaksızsan eğer senin kim olduğun önemli değil!

Sağcı-solcu, Türk, Kürt, milliyetçi, öğretmen, doktor, bakan, ressam vs. diye bir şey yoktur aslında! Ahlak vardır… Kişinin içinde ilkeleştirdiği iyilik, doğruluk, dürüstlük, erdem ve güzellik vardır. Esas ölçü olan budur. Senin içinde ilkeleştirdiğin hiçbir şey yoksa bomboşsa için, ahlaktan, doğruluktan, hoşgörüden ve özünden uzaksan eğer artık ne olursan ol hiç önemli değil… İstediğin kadar emekten bahset, garibandan dem vur, ekmek anlat, hukuk, özgürlük, demokrasi ve insan hakları de... Bana ne! Umurumda bile değilsin..Sen ilkesiz bir adamsın benim gözümde..Ahlak yoksunusun..İnsanlıktan uzaksın bir kere.

Birde bana kardeşlikten bahsediyorsun..Bazen sol bir jargonla çıkıyorsun karşıma…Hakça paylaşımdan,yoksulluktan,adaletten,tarafsızlıktan ve eşitlikten bahsediyorsun.Sen benim gözümde ilkesizsin bir kere, yalancının tekisin..En temel ilkelerinden saparak,insani ve vicdani özelliklerinden taviz vererek neyi anlatıyorsun bana.Hangi kavramı başıma bela etmeyi planlıyorsun.

Kendi kuralını, yol ve yöntemini o daracık, sıkışmış zihninle belirlemeye çalışıyorsun hangi yolda olduğunu bile bilmiyorsun sen.. Neyi izah edeceksin bu insanlara? Hangi yolun erdemli bir yol olduğunu nasıl ve ne şekilde anlatacaksın? Neyin kılavuzluğunu yapacaksın? İnsanlıktan bu kadar uzakken kim inanacak sana…

Bana ahlak anlat..İnsanlık anlat.Erdem nedir?Doğruluk nedir? Dürüstlük nedir? Medeniyet, kültür, inanç, vicdan nedir? Bunları anlat..Bunları yaz..Bunları konuş benimle..Senin sağcımı,solcumu olmanla zerre kadar ilgilenmiyorum..Neyin peşinden gidersen git bana ne?Ama sen bunları anlatmıyor,konuşmuyor,yazmıyor ve yaşamıyorsun…Sen muhbirsin..İçinde taşıdığın hiçbir şey yok, hiçbir değer yok..Değer düşmanısın.İnsan düşmanısın.Ahlak ve erdem karşıtısın..Hak düşmanısın sen..Benim başıma sarılmış büyük bir belasın sen..İstemiyorum seni.Çekil aradan!!

Biz bu topraklarda senin ağzınla kardeşliği öğrenmek istemiyoruz. Sen bizi kardeş yapamazsın. Çünkü sen kardeşliği bile bilmiyorsun..Biz kardeşliği büyük insan Hz. Muhammed(S.A.V)’den öğrendik..Doğruluğu,hoşgörüyü,insanlığı,ekmeği,emeği,paylaşmayı biz bu toprakların dervişlerinden,alimlerinden,gönül adamlarından ve bu toprağın yetiştirdiği Müslümanlarından,Ermenilerinden,Kürtlerinden ve nicelerinden öğrendik.Sen kimden öğrendiğini kime satıyorsun.Sen beni satıyorsun aslında..Bu toprağın değerlerini,inanıcını ve ezanını satıyorsun.Eğer içinde bir nebze ahlak olsaydı, eğer sen bir nebze bu toprağın insanı olsaydın her özgürlük,kardeşlik ve paylaşma dediğinde yüzün rengi değişirdi,yüreğin titrerdi..

Ama sen beni sattıkça yüzün bir başka iğrençleşiyor. Bir başka şekle bürünüyorsun. Sevimsizleşiyorsun. Çünkü buranın insanının yüzü temizdir, Bizdendir. Garibandır. Haktan yanadır. İçindeki iyiliği, hoşluğu hemen yüzüne akseder. Sen benim inancımla oynadıkça, benim namazımla ezanımla, kardeşliğimle ve insanlığımla dalga geçtikçe, özgürlüğüme müdahale etmeye çalıştıkça inan yüzün sevimsizleşiyor, bulanıklaşıyorsun ve anlamsızlaşıyorsun. Ve sen böyle yaptıkça inan seni sevmiyorum. Seninle aynı masada bile bulunmaktansa domuz postuna bürünüp uyumayı tercih ederim…

Çünkü bana ahlaklı, erdem sahibi, doğru, dürüst, insanı seven ve ona değer veren “insan” lazım.. Görüşüyle, mezhebiyle, inancıyla ve inançsızlığıyla hiç ama hiç ilgilenmiyorum… Çünkü ben bu toprağın insanıyım. Farklı, inanç, ırk, mezhep ve düşünce ayrımım olmadı bugüne kadar. Bin yıllık medeniyetimden öğrendiğim edep, haysiyet ve ahlak buydu. Ben kardeşliği, ahlakı ve erdemi peygamberimden, insanı ve Hakk’ı sevmeyi Yunus Emre’den, hoşgörüyü ve merhameti Mevlana’dan öğrendim. Sen kimden öğrendin adam satmayı. Halkı aşağılamayı kim öğretti sana. İnsanın kutsal değerleriyle ve inançlarıyla dalga geçmeyi nereden öğrendin. Artık yeter!  İstemiyorum seni.

Biliyorsun ki insanlığımın en belirgin özelliği kuşkusuz düşünmek, inanmak, sevmek, kardeşleşmek ve özgür olmaktır. Neden bir bir elimden almak istiyorsun. Bu kadar insani olan bu duygularım için neden bu kadar inanılmaz büyük korkular icat ediyorsun. Neden beni engellemeye çalışıyorsun. Ben insan olmak istiyorum, Hakk’a inanıp hakça paylaşmak istiyorum. Ben kardeş olmak istiyorum. Düşünmek, sevmek, gelecek için planlar yapmak istiyorum. Bütün insani özelliklerimi elimden alındıktan sonra benden hangi amaca hizmet etmemi bekliyorsun? Ne yapacaksın beni..Neden bir kağıt gibi buruşturup çöpe atıyorsun beni.Ben halkım, halk! Basit ve sıradan bir insan yığını değilim…