Eğitimle ilgili çoğu zaman uygulanmasa da en önemli kararlar Milli Eğitim Şuralarında alınır. Şura manasına gelen ilk toplantı 1921 yılında Maarif Kongresi adıyla yapılmıştır. Bu toplantı “Şura” ismini 1939 yılında almıştır. Şuraların numaralandırılması da bu tarihle birlikte başlar. 18. Milli Eğitim Şurası ise 1–5 Kasım 2010 tarihinde Kızılcahamam’da yapıldı. Bu güne kadar yapılan 18 Şura bazen üç yılda bir, bazen 5 yılda ya da 7 yılda bir toplanmış. Şurayı en çok da 12 Eylül darbecileri sevmiş. Hem 1981’de hem de 1982 yılında Milli Eğitim Şurasını toplamışlar. 17. Şura, bir önceki Şuradan 7 yıl sonra 13-17 Kasım 2006 yılında yapılmıştı.
Malum olunduğu üzere Şura kararları istişaridir. Gerçekleşip gerçekleşmeyeceği hükümetlere ve konjonktürlere bağlıdır. Milli Eğitimdeki birçok önemli uygulama Şura gündemine hiç girmeden hayata geçirilmiştir. 28 Şubat dayatmasının Milli Eğitimde hayata soktuğu ve eğitimi felç eden uygulamaların hiçbiri, bir Şura kararına bağlı değildir. O dönemde eğitimle ilgili kararlar Şurada değil, Milli Güvenlik Kurulunda alınmıştı. Mesela 8 yıllık kesintisiz eğitim dayatması MGK kararıyla uygulamaya konmuştur. Katsayı uygulamasının kaynağını ise Çevik Bir’in bir notu oluşturur. Şuraların gündemine getirilmeyen eğitimde devrim sayılan konular hayata geçirilebildiği gibi, bunun tam tersi olarak Şura’da alınan kararlarının büyük bir kısmı da uygulamaya sokulmaz. 13–17 Kasım 2006 tarihinde yapılan Şuranın almış olduğu 163 kararın çok büyük bir kısmı uygulamaya konulmamıştır.
220 kararın alındığı 18. Şura, gündemin yoğunluğundan mıdır bilinmez, 17. Şura’nın yarısı kadar bile medyada yer bulmadı. Katılımcı çeşitliliği de bir önceki şuradan daha düşüktü. Belki de Bakan farkı. Hüseyin Çelik medyanın ilgisini çekmeyi ve medyayla ilişki kurmayı daha iyi biliyor. Bunu kabul etmek lazımdır.
18. Şura’nın 5 gündem konusu vardı:
1. Öğretmenin yetiştirilmesi, istihdamı ve mesleki gelişim
2. Eğitim ortamları, kurum kültürü ve okul liderliği
3. İlköğretim ve ortaöğretimin güçlendirilmesi, ortaöğretime erişimin sağlanması
4. Spor, sanat, beceri ve değerler eğitimi
5 Psikolojik danışma, rehberlik ve yönlendirme
Şuranın gündemini yukarıdaki konular oluşturmuş olsa da, tartışılan konular ve alınan kararlar bunların dışında olmuştur. Şura’da öğretmenlerin ek ders ücretleri gibi gündeme uygun düşmeyen kararlar söz konusu olsa da eğitimde köklü değişiklikler oluşturacak kararlarda alınmıştır. Köklü değişimler oluşturacak ya da 28 Şubat süreci uygulamalarından bazıları Şura’da tartışılmış ve karar haline getirilmiştir. Bunlardan en önemlisi olarak zorunlu eğitimin kesintili hale getirilme kararıdır. Zorunlu eğitimin 1+4+4+4 şeklinde kararlaştırılması ‘kesintili’ olması açısından uzun vadede güzel bir gelişmedir. Ancak zorunlu eğitimin süresinin 13 yıla çıkarılması birçok yönden tartışılması gereken bir karardır. Bu süre uzatma istekleri sanki çağdaşlığın bir göstergesiymiş gibi yarış haline dönüştürülmüştür. Eğitim süresinin 6 yaşında başladığı dikkate alınırsa 19 yaşına kadar öğrenci olma zorunluluğu var demektir. Bunun Türkiye şartlarında izahı mümkün değildir.
Şura’da alınan bir diğer önemli kararsa, Milli Güvenlik Bilgisi dersinin müfredatının yenilenmesi ve derse sivil öğretmenlerin girmesi konusudur. Özellikle 28 Şubat süreciyle birlikte ispiyonculuğun, fişlemenin aracı haline dönüştürülen dersin müfredatının ve hocalarının değiştirilmesinin kararlaştırılması önemli bir adımdır.
Bunların dışında kayda değer diğer önemli kararlarsa haftalık ders saatinin azaltılması ve teneffüs sürelerinin uzatılması konusuyla beraber, ortaöğretimden forma mecburiyetinin kaldırılması da kayda değer kararlardır.
Bu kararların yanında tartışmaya açılan önerge konuları da dikkate değerdir. Anadilde eğitim konusunda verilen önerge, “Andımız”ın kaldırılması önergesi, karma eğitim mecburiyetine son verilmesiyle ilgili tartışma, Milli Güvenlik dersinin kaldırılması önergesi, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin zorunluluğuna yönelik verilen değişik önergeler ve tartışmalar Şura’yla ilgili hatırlanacak konulardır.