Bugüne kadar binden fazla öğrencinin umudu olan dernek sayesinde bugün hem Viyana'da hem de mezun olarak dünyanın birçok ülkesine dağılan meslek sahibi birçok Türk bulunuyor.
On yıl önce 12 imam Hatip Lisesi mezunu başörtülü kız öğrenci ile başlayan Viyana macerası, bugün Türkiye'de üniversiteye gidemeyen binin üzerinde öğrencinin umudu oldu. Avusturya'nın başkenti Viyana'nın orta yerindeki bir binada Viyana Uluslararası Öğrenci Aktivitelerini Destekleme Derneği (WONDER) tarafından sağlanan eğitim ve yurt imkânı ile farklı bir havayı soluyan öğrenciler başörtüsünü sorun etmeyen üniversitelerde eğitimlerini sürdürüyorlar. İlk başlarda farklı bir kültüre uyum problemi yaşasalar da şimdi istedikleri yere girip çıkıyor, bisikletleriyle dolaşıp müzik eğitimi alıyor, hatta Almancanın yanı sıra ikinci bir dil daha öğreniyorlar.
WONDER'in 10. yıl etkinlikleri nedeniyle ziyaret ettiğimiz dernekte Türkiye'den yeni gelen ve eğitimlerini tamamlayarak Viyana'da bir mesleğe başlamış olan öğrencileri bir araya getirdik. Konferans ve seminerler, şiir dinletileri, film gösterimleri, konserler ve sergilerle bir hafta boyunca Türkiye özlemini gideren öğrencilerden 20 yaşındaki Şeyma Filiz, Adapazarı Anadolu İHL'den iki ay önce Viyana'ya sefer ettiği için Türkiye denince gözleri doluyor. Şu an Almanca kursuna devam eden ve Viyana Teknik Üniversitesi Mimarlık Bölümü'ne başlamayı düşünen Filiz, bir hafta içinde buradaki düzene alıştığını belirtiyor. Şehrin tarihi dokusunu ve mimarisini solumak için sık sık arkadaşıyla Viyana'yı gezen Filiz, "Buraya geldiğimden beri fotoğraf çekmeye başladım. Ayrıca dört arkadaşımla dernekteki radyo yayını ile ilgileniyor, internet sitesini düzenliyoruz. Viyana Üniversitesi'nin çok çeşitli alanlarda kurs imkânları var onları değerlendireceğim. Türkiye'den ayrılmış olmak benim için açıkçası gurur kırıcı... Herhangi zorlukla karşılaştığımda aklıma "Şimdi Türkiye'de okuyor olsaydım..." ile başlayan cümleler gelmiyor değil. Ama Allah bizler için farklı bir kapı araladı, en büyük tesellim bu." diyor.
19 yaşındaki İzmir Gaziemir Anadolu Lisesi mezunu Sümeyra Geçici için ise Viyana en başta yabancı bir filmin ortasına düşmek gibi olmuş. Viyana Üniversitesi'nde genetik bölümünde okumak üzere gelen Geçici, ülkesine nitelikli bir eleman olarak dönme gayesinde. Radyo Tuna'dan görev yapan Geçici, "Türkiye'den ayrılmış olarak göremiyorum kendimi, her şerrin hayra dönüşünün hikâyesi var burada. Bugüne kadar Türk olduğum için ne iyi ne kötü farklı bir muameleyle karşılaşmadım. Kendimden hiçbir şey eksiltmeden her yerde istediğim gibi olabiliyorum." diyor.
Viyana'nın göbeğinde beş katlı, 34 daireli bir yurtta birlikte kalan Türk öğrencilerin çoğunluğu kız ve İHL mezunu. Ama bunun yanında İHL dışında kız ve erkek öğrenci de kabul ediyor WONDER. Masraflar ise Türkiye'den bulunan sponsorluklardan karşılanıyor. Türk öğrencilerin Viyana'daki eğitim çabasına resmî makamlar destek veriyor. Okumak isteyen herkese üniversite kapılarını açan Avusturya hükümeti din, dil, ırk ayrımı yapmıyor. Viyana'da mimarlık okumak isteyen ve şu an dil kursuna giden Kadıköy İHL mezunu Recep Belen ilk geldiğinde becerememe korkusuna kapılan erkek öğrencilerden. Çamlıca'yı bile Viyana ile kıyaslayamayacağını söyleyen Belen, "Türkiye'de İHL'liler için şart koşulan katsayılar nedeniyle burayı tercih ettim. Ülkemde okumuş olmayı daha çok isterdim." diyor.
10 yıllık geçmişi bulunan dernek sayesinde Viyana'da bir mesleğe başlayan öğrenciler de var artık. Bunlardan birisi de 9 yıl önce Samsun İHL'den gelen ve şu an doktora yapan Muradiye Ateş. Türkiye'deki tedarik zincirinde RFID (radyo dalgaları ile ürün tanıma) uygulamaları üzerine bir yıldır doktora yapan ve eğitimde pedagojik kalite ve kalite yönetimi üzerine çalışan Ateş, Viyana'ya öyle alışmış ki, evlenerek bir çocuk sahibi de olduğu bu şehri ikinci vatanı sayıyor. Ama yine de gözleri vatan hasreti çekiyor: "Eşim de enerji yönetimi alanında doktora çalışması yapıyor. Ama kazandığımız deneyimleri, bilgi birikimlerini Türkiye'de kullanmak, ülkemize faydalı bir birey olmak istiyoruz." s.zengin@zaman.com.tr
***
'Türkü duyunca gözlerim yaşarıyor'
Ayşegül İlhan (Araştırma Görevlisi, 26): Düzce Anadolu İmam Hatip Lisesi 2001 mezunuyum. Viyana Tıp Fakültesi Nefroloji Ana Bilim Dalı'nda araştırma görevlisiyim. 8 yıldır Viyana'dayım ama hâlâ "Irmağının akışına ölürüm Türkiyem" türküsünü duyunca gözlerim yaşarıyor. Uzmanlık eğitimimi de Viyana'da almayı düşünüyorum. Daha sonrasında ise, Türkiye-Avusturya arası, iki ülkede de çalışmalarımın olduğu bir düzen kurmayı düşünüyorum. Boş vakitlerimi ise daha çok sosyal organizasyonlarda görev alarak değerlendiriyorum.
'Mezunlarımız dünyanın her yerinde'
Yusuf Kara (WONDER Başkanı): Öğrencilerin Viyana'da okudukları bölümlerde en iyi bir şekilde okumaları için onlara altyapı hazırlıyor. Onları yalnız bırakmayıp her türlü ihtiyaçlarında yanlarında bulunuyor. İlk öğrencilerden neredeyse kimse kalmadı Viyana'da; Türkiye'ye veya dünyanın değişik yerlerine giderek hizmet etmeye başladılar. Öğretim üyesinden doktora, mühendisten mimara kadar birçok alanda yer alıyorlar. 350'nin üzerinde mezun, 50'nin üzerinde doktora yapan ve 200'e yakın da master yapan arkadaşlarımız var. Burada öğrencilere her türlü sosyal imkânı Türkiye'deki hayırsever işadamlarından temin ederek sağlamaya çalışıyoruz. Hep bugünü iyi değerlendirmenin telaşında olduk, yarının hesabını çok yapmadık. Bizler samimi, gayretli ve tedbirli davrandığımızda Allah'ın elinin üstümüzden eksik olmayacağını biliyoruz.
Zaman Pazar, H. Salih Zengin