Artık evin tek patronu onlar. Evin kral veya kraliçesine dönüşen zamane çocukları, eğitimli, orta ve üzeri sosyo-ekonomik düzeyden anne ve babalarının iplerini elinde tutuyor.
Ebeveynler ise hayatlarını çocukların mutluluğu üzerine kurmuş, itaatkar tebaaları. Babanın araba markasına, annenin saç rengine ve ne giyeceğine, kardeş yapılıp yapılmayacağına, hangi kanal ve programın izleneceğine, ebeveynlerin birlikte yatıp yatmayacağına, tatile gidilecek otele, yemek yenecek lokantaya kadar bütün kararları onlar veriyor.
ÇOCUKERKİL AİLELELER ANLATIYOR
KIZIM “BENDEN İYİ Mİ BİLİYORSUNUZ” DİYOR: Kızım B. 16 yaşında, lise birinci sınıf öğrencisi. Biz çocuklumuzda yaşamadığımız çocukluğu kızımızla yaşadık. Üçümüz oturup evcilik oynadık resmen. Iphone, notebook, masa üstü bilgisayarı ne istediyse aldık. Bütün kararlarımızı alırken onun fikrini soruyoruz. Benim yemek yememden, eşimin giyimine herşeye karışmak istiyor. 2 yıl önce yeni evimizi dekore ederken fikirleriyle etkili oldu. Arabamı değiştirirken ona soruyorum. Ne annesi ne de benim “hayır” dememize tahammül edemiyor. “Sakin ol, gel tartışalım” dediğimizde de “Siz benden iyi mi biliyorsunuz?” deyiveriyor. Ergenlik de işin içine girince psikologdan destek almaya başladık. Psikolog bize, “İpleri eline almış, evi o yönetiyor. Artık frene basma zamanı” dedi.