Salih Tuna isim vermiyor ama belli ki “ablacığım” dediği kişi “Nuray Mert”…
Makalesine samimi bir itiraf ile başlayan Salih Tuna, Nuray Mert için şunları yazıyor:
“ Aslında severim kendisini; lafazandır, esprilidir, celadetlidir, şudur budur, velhasıl, ‘hoş’ ve ‘güzel’ bir insandır…”
Sonra da derinlere doğru kaymaya başlıyor…
Bakın nasıl…
Ahmet Hakan'ı kim yetiştirdi ablacığım?
Aslında severim kendisini; lafazandır, esprilidir, celadetlidir, şudur budur, velhasıl, "hoş" ve "güzel" bir insandır.
Lakin son zamanlarda olur olmaz yere çok sinirleniyor!
Hayır yani, bu kadar sinir sağlığa zarar.
Gün geçmiyor ki, "çıldırdı" haberini almayalım:
"Ablacığım yine çıldırdı!"
"Ablacığım zehir zemberek!"
"Ablacığım sinir küpüne döndü!"
"Ablacığım zıvanadan çıktı!"
"Ablacığım canlı yayında saç baş yoldu!"
"Ablacığım Allah Allah deyip saldırdı!"
"Ablacığım çileden çıktı!"
Ve...
"Ablacığıma dayanamayıp kaçtı!"
O'oo, bunlar ne ki; daha bir sürü! İnanmayan açsın "google"a sorsun ki; nasıl çıldıran bir fenomene dönüştüğünü görsün. (Şinasilik yapıp da, "ablacığım" diye sorulmayacak ha. Adlı adınca; anladınız siz onu.)
Bir gün canlı yayında "çat" diye çatlayacak diye ödüm kopuyor!
Peki, neden bu kadar gergin, neden zırt pırt çıldırıyor?
Fakire sorarsanız, ablacığımın hali, Woody Allen'in "Muzır Etkiler" kitabındaki Needleman'a benziyor.
Oldukça tanınmış bir sima olan Sandor Needleman, Milano'da opera seyrederken locadan eğilmiş (görünmez kaza bu ya) dengesini kaybetmiş ve orkestra yerine düşmüş!
Yazık ki yazık, bunun bir kaza olduğunu kabullenmeye gururu elvermemiş: Bir ay boyunca her gece operaya gitmiş ve her gece kendini locadan aşağıya atmış.
Eşi dostu, artık locadan düşmekten vazgeçmesini, mesajını kanıtladığını söylediğinde, "Hayır birkaç kere daha" karşılığını vermiş, "Aslında tehlikeli değil..."
Benim güzel ablacığım da Needleman gibi.
Bir farkla ki, Needleman nihayetinde "birkaç kere daha" denedikten sonra vazgeçeceğini beyan ediyor.
Ablacığım hiç vazgeçecekmiş gibi görünmüyor!
Üstelik daha tehlikeli bir iş yapıyor:
Tuna’nın yazısının tamamını okumak için lütfen tıklayınız…