Cüneyt Özdemir'in yazısı
Eleştirebildiklerimiz arasında mısınız?
Oktay Ekşi daha o meşhur yazısını yazmadan aylar önce Hürriyet’in sırtına yük olduğunu düşündüğüm bir yazı yazıp internette yayımladım. Yetmedi bir-iki yazı daha yazdım. Niyetim Oktay Ekşi’nin şahsı değil ifade ettiği anlayıştı.
Derken Oktay Ekşi’nin meşhur, “Bunlar analarını da satarlar” yazısı gelince kıyamet koptu. Bbir yazı daha yazdım. Ağırdı. Hatta Radikal kullanmak istemedi, internet siteme koydum. Farkındaysanız artık bir yazarı yazısını basmayarak durduramayacağınız bir çağa girdik. Aynı durum televizyonda yayımlatılmayan özel röportajlarımız için de geçerli.
Her neyse Altan Öymen’in meslekteki 60. yıl gecesinde Oktay Ekşi’ye yakalandım. Kendisi ile tanışmıyoruz. Kolumdan tuttu, “Eyvah” dedim “Kıyameti koparacak şimdi.”
Oktay Bey gayet olgun bir şekilde yazılarımı okuduğunu, bana katılmadığını, gazetecilikte iyi bir yolda ilerlediğimi söyledi. Sakın gergin falan zannetmeyin. Gülerek, esprilerle.
Nitekim aynı hava bir gece önce Mehmet Ali Birand’ın 32. Gün’ün 25. yılını kutladığı gecede de yaşandı. Bu köşeden defalarca eleştirdiğim Birand beni görünce gülerek kucakladı. Bunları şunun için yazıyorum. Görüşlerini beğenmediği, kendisini eleştiren, farklı düşünen öğrencisinden gazetecisine herkesi düşman belleyen bir iktidar ikliminde bu bir eleştiri kültürünün göstergesidir.
Fikirlerini beğenmediğimiz insanlar düşmanımız olmadığı gibi fikirdaş olduğumuz her insan da can ciğer dostumuz olmayabiliyor.
Bu eleştiri kültürünün sadece yaşla başla ilgili olmadığını kanıtlayan birini de neyse ki Altan Öymen’in gecesinde gördüm. Sanırım siz anladınız onun kim olduğunu.
Radikal Gazetesi