Hürriyet yazarı Ayşe Arman, dün Cemre Birand ile konuşmuştu bugün ise Mehmet Ali Birand'ı köşesine konuk etti. Birand bayramdan sonra ekranlara döneceğinin müjdesini verdi, üstelik bomba gibi bir projeyle dönüyor: 28 Şubat-Son Darbe belgeseli hazırlamış kemoterapi esnasında.
İşte o röportajdan çarpıcı bir bölüm:
* Biz sizi özledik, siz de bizi özlediniz mi?
- Özlemez miyim, özledim.
* Ekranlara ne zaman geri dönüyorsunuz?
- Bayramdan sonra Kanal D Haber yeniden başlıyor. Yazılarım da...
* Bu hastalık yüzünden hayatınızda bir "dönüm noktası"na geldiniz mi? "Şu kadar çalışırım ondan sonra çalışmam" diye bir hedef koydunuz mu kendinize?
- Geçirdiğim hastalıktan söz etmek istemiyorum Ayşe. Hastalıkla özdeşleşmek bana göre değil. İnsanların bana acıyıp, "Ah vah" yapması da. Bu konuyu tamamen arkamda bıraktım. Evet, kolay zamanlar değildi. 3 aydır ne televizyon izledim, ne gazetede okudum. Resmen dünyadan koptum. Ama ne teslim oldum ne de yeni bir hayat felsefesi edindim. Geçmiş muhasebesi de yapmadım, yaşamımla ilgili yeni kararlar da almadım...
* Peki ne yaptınız?
- Hayata asıldım! Hastalığımla kavga ettim. Bütün bu dönem sırasında, tek düşüncem, bir an evvel güçlenebilmek ve yoluma devam etmekti. Başardığımı düşünüyorum.
* Siz boş oturmayanlardansınız değil mi?
- Evet. Tekneyi, denizi seviyorum ama aynı anda mutlaka bir şeyler üretmem gerekiyor. Üretmezsem, sanki artık işe yaramıyormuşum duygusuna kapılıyorum. Hastalığım süresinde de yeni bir projeye giriştim.
* Nedir o?
- Önümüzdeki dönemin sürprizi! Yeni bir belgesel hazırlıyorum. Adı: "Son Darbe: 28 Şubat." 93'te Özal'ın ölümünden AK Parti'nin iktidara gelişine kadar olan dönem. Böylelikle Demirkırat'tan başlayan darbeler dizisini tamamlamış olacağım. Bu belgesel, hastalığımın önüne geçti diyebilirim.
* Ne arada çıkardınız bu belgeseli?
- Kemoterapi aralarında! Evet, kolay zamanlar değildi. 3 aydır ne televizyon izledim, ne gazete okudum. Resmen dünyadan koptum. Bunu da atlatırım diye düşündüm. Umutsuzluğa kapılmadım. Hatta umursamadım. Sanki bir belgesel ya da 32. Gün hazırlıyormuşum gibi algıladım.