Kurşunkalem'in yazısı...
Geçtiğimiz hafta başında Hürriyet gazetesi yazarı Ayşe Arman'ı, Etiler sokaklarında tesettürlü bir vaziyette gördüm. Rüyamda değil, güpegündüz. Bana inanmayanlar çıkabilir, çünkü ben de önce gözlerime inanamadım.
Yok, olamaz böyle bir şey. Benzettim sanırım..." falan dedim. Geçip gidecektim ki; içimdeki bir ses, buna müsaade etmedi. "İşin aslını astarını öğren" dedi. "Hayırdır inşallah" deyip hemen işe koyuldum. Başladım takibe. Gördüğüm kadının Ayşe Arman olduğundan emin olmak için biraz daha yaklaştım, gözlerine baktım; göz göze geldik. Birisi tarafından baştan aşağıya incelendiğini fark edince biraz ürktü sanki... Birbirimize istihzalı istihzalı baktık. Sonra tebessüm etti. Yüzünden hiçbir zaman eksik olmayan tebessümden "Yakında ne yapacağımı görürsünüz. Yine bombayı patlatacağım!" manasını çıkardım. Sanki karşımda Ayşe Arman değil de daha dün yaramazlık yapmış, birazdan yine bir yaramazlık yapacak haşarı bir çocuk vardı.
Şimdiden gazeteci arkadaşlarımı uyarıyorum. Ayşe Arman'ın birkaç gün içinde patlatacağı 'bomba'ya karşı hazırlıklı olun. Şaşırmayın, onu kınamayın. Ayşe Arman ne yapsa yeridir, giyinmeyi pek sevmiyor ama ne giyse yakışıyor! Ona gıpta ediyorum. Kendisiyle, hayatla dalga geçmesini, bunlara gülmesini, eğlenmesini, kendi doğrularının peşinden gitmesini zaman zaman da kıskanıyorum. Ama böyle mutlu oluyor demek ki kendisi... Tesettürlülerle ilgili yazısında (Bana bu hal değişikliği bir çalışmanın habercisi gibi geliyor) umarım empati kurar.
"Ayşe Arman'ın tesettürlü hali şık mıydı, rüküş mü?" diye meraklandığınızı biliyorum. Başörtüsü de ona yakışmış, tesettürlü hali gayet şık. Ama 15 gün içinde Ayşe Arman'ı fotoğraflarında bir soyunuk, bir giyinik, sonuncusunda da başörtülü olarak gören birinin halini düşünün. Durumum pek iyi değil anlayacağınız.
Yukarıda anlattıklarımı birkaç gazeteci dostumla paylaştım, kimse bana inanmadı. "Sen tesettürlü Ayşe Arman'ı ancak rüyanda görürsün" dedi. Alacağınız olsun! Bana inanmayın siz, nasıl olsa Ayşe Arman yakında bir hamle yapar. Siz de "Kurşunkalem demişti" dersiniz...
Zaman