Vefatının 12. Senei Devriyesinde Ömer Lütfi Mete’yi rahmetle anıyoruz

Rize’li Fatih Sultan Kar vefatının 12. Yolunda Rize’li Ömer Lütfi Mete’yi yazdı

ÖMER LÜTFÜ METE
(Fatih Sultan Kar yazdı)

Vefatının 12. Yılı Anısına (18 Kasım 2009)
MODERN ÇAĞIN DERVİŞİ ÖMER LÜTFİ METE
Onu yakından tanıyanlar “Deli Yürek”teki Kuşçu’yu ve “Kurtlar Vadisi”ndeki Ömer Baba’yı Ömer Lütfi Mete olarak benimsediler.

7 Temmuz 1950 tarihinde Rize’nin İyidere (Aspet) ilçesi Fıçıtaşı Mahallesi’nde doğdu. Babası Nüfuscu Ali, dedesi ise Merkez Camii imamı Hüseyin Efendi’dir. Hüseyin Efendi âlim, fazıl bir insandı. Kendisine Ömer Lütfi adını da o koymuştur. İlkokul ve ortaokulu Rize’de tamamladı. Sonra bir müddet Kuran kurslarına devam etti. Öğrendiklerini başkalarına da öğretmek gayesiyle aynı kurslarda okutucu olarak görev yaptı. Rize Lisesi’ni bitirdi. Rize Ülkü Ocakları Başkanlığı yaptı. 1970 yılında İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ne girdi. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi, bu tahsilin ilk durağıydı.

TERZİDE VE MATBAADA ÇIRAKLIK YAPTI
Bir akrabası yanında terzi çıraklığı da yaparak, harçlığını çıkardı. Babaların evlatlarına “ceketimi satar, seni yine de okuturum” dediği yıllarda, o, farklı bir uygulama ile karşılaşmış, kendi ifadesiyle: “Ceket satıp okutturmak yerine, ceket dikmesini öğrettirip okutmak formülü ile karşı karşıya…” kalmıştı. İktisat Fakültesi’nde okumaya devam etmeyip, 1972 yılında yüksek tahsilin ikinci durağı Atatürk Eğitim Enstitüsü’ne geçti. Bir yandan da matbaada çırak olarak çalışıyordu. Çıraklık hayatı boyunca sürdüreceği mesleğinin ilk adımı bu oldu. İlk kitabı, “Eşekler Kitap Okumaz” adıyla, iki arkadaş kurdukları yayınevi tarafından basıldı. Enstitüyü bitirdikten sonra kısa bir müddet mezun olduğu lisede ve Rize Meslek Yüksek Okulu’nda edebiyat öğretmenliği yaptı. Babıali’de Sabah, Bizim Anadolu, Tercüman, Türkiye, Yeni Haber, Orta Doğu, Yeni Şafak, Ayyıldız, Yeni Binyıl, Sabah gazetelerinde yönetici ve yazar olarak çalıştı. Türk Edebiyatı, Boğaziçi ve Çağrışım dergilerinde makale, mizahi öykü ve şiirleri yayınlandı. Ömer Lütfi Mete, 18 Kasım 2009 tarihinde geçirdiği kalp krizi sebebiyle 59 yaşında aramızdan ayrıldı.

KUŞÇU VE ÖMER BABA ONU YANSITIYOR
Deli Yürek, yayınlandığı dönemde izlenme rekorları kırmıştı.
Bir kahraman olarak Yusuf Miroğlu ön plana çıkmışsa da Kuşçu karakteri, pek çok kimsenin gönlünü kazanmıştır. Kendisi de zaten dizide asıl örnek alınacak şahsiyetin Kuşçu olduğunu söyler. Mete’nin Hayat Bağları dizisi de çok sevilmiş, Nurhayat karakteri, televizyonun unutulmazları arasına girmişti. O para kazanmak için değil, meselesini anlatmak için senaryo yazardı. Kurtlar Vadisi dahi bu meyandaki çalışmalarındandır. Belki tüm dizi, bir Ömer Baba karakterinin değeri anlaşılsın diye vardı. Bunun yanında sinema filmi senaryolarından Çizme, Gülün Bittiği Yer, The İmam gibi çalışmalardan da önemle söz edilmesi gerekir.

KİTAPLARI
Eşekler Kitap Okumaz,
Balonya Tüneli, 1978
Çığlığın Ardı Çığlık, 1989
Yerden Göğe Kadar, 1993
Asker ile Cemre, 1993
Çizme, 1991
Derin Millet Manifestosu, 2005
Dünyayı Kimler Yönetiyor, 2006
Hacıyağı ile Parfüm Arasında, 2006
Gülce, 2007
Derin PKK (Büyük Oyunun Gizli Kodları), 2007
Milliyetçilik Milliyetsizlik, 2007
Gizli Servisler (Mahir Kaynak İle), 2007
28 Şubat'tan Şemdinli’ye Derin Çeteler, 2007
İtfaiye Yakıyor, 2008
Erdoğan Operasyonu (Mahir Kaynak İle), 2008
Allah'sız Müslümanlık, 2008
Basılı Yakıt, 2009
Ergenekon Darbecilerin Son Çırpınışları (Mahir Kaynak İle), 2012.

Sinema Filmi Senaryoları
Kurtlar Vadisi Irak, Çizme, Gülün Bittiği Yer, Bizim Yunus, The İmam.

TV Dizi senaryoları
Köstekli Saat, Ayrı Dünyalar, Veysel Karani, Ahmet Bedevi, Kurtlar Vadisi, Bizim Ev, Evlere Şenlik, Ortaklar, Deli Yürek, Avcı, Hayat Bağları, AGA, Kurtlar Vadisi Pusu, Çanakkale Destanı.

Ömer Lütfi Mete’nin ardından
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan: Yazar Ömer Lütfi Mete, bir düşünce adamı olduğu kadar aynı zamanda bir şair bir gönül adamı olarak Gülce gibi şiirleriyle bizleri derinden etkilemiş, edebiyatımızda unutulmaz izler bırakmıştır. Dostluk, arkadaşlık, vefa, fedakârlık ve milletine bağlılığın en güzel örneklerini eserlerinde ve ilişkilerinde gösteren Ömer Lütfi Mete, onurlu duruşuyla genç sanatçılarımıza ilham kaynağı olmaya devam edecektir.

Necati Şaşmaz (Polat Alemdar): O benim baba dostumdu. İlk kez babamın yanında tanıdım onu. Güzel sözler bıraktı. Gönüllerde izler bıraktı. İlime, bilime hâkim bir tefekkür adamı idi. Karşı tarafa zaman ayırması, kendinden yaşça küçük insanların görüşlerini önemsemesi onu farklı kılan özelliklerdendi. Onunla birlikte geçirdiğim zamanlardan, ondan öğrendiklerimden hayatıma yön verebilirsem ne mutlu bana.

Ahmet Hakan: Televizyonculuk denilen gayya kuyusuna ilk onun yanında düştüm. Gençtik. Acemiydik. Yeni başlıyorduk. Fakat Ömer Lütfi Mete, hepimizle eşit ilişki kuruyordu. Şefkat abidesiydi. Acayip cömertti. Hoş sohbetti. Anlayışlıydı. Yargılamazdı. Yadırgamazdı. Hakkı yenmiş bir yazardı. İyi bir yazardı ama fark etmek kimsenin işine gelmediğinden fark edilemedi. “Deliyürek” ve “Kurtlar Vadisi” gibi popüler dizilerde senaristlik yaptı. Ben yürekten şahidim: İyi bilirdik. İyi bilirdik. İyi bilirdik. Allah rahmet etsin...

Prof. Dr. İskender Pala: Yeri doldurulamayacak değerli sanatçı ve edebiyatçılarımızdan biri olarak kaybı, Türk milletinin kaybıdır.

Mahir Kaynak: Son derece vatansever ve ülkesine karşı namuslu bir biçimde yaşayan, çıkar peşine düşmeyen, dürüst bir insandı. Katıldığımız açık oturumlarda karşılaştık. Sonra da görüşlerimizin birbirine yakınlığı nedeniyle kitap yazmaya karar verdik. Kitap yazarken herkes kendi görüşünü yazar ve birleştirirdik.

Dursun Gürlek: İşlek bir kaleme sahipti. Yakın tarihi iyi bilirdi. Vatan, millet hasretiyle içi yanan, daima hareketli ve bu hareketini kalemine yansıtan son derece cevval bir arkadaşımızdı. Kendisini en az 30-35 yıldır tanıyorum. Şu bakımdan üzülmüyoruz ki arkasından eser bırakıp gitti. Dolayısıyla eserleriyle ikinci ömrünü yaşayacak.

Olcay Yazıcı: Her ne kadar sohbetlerimizde, “şöhret âfettir, daha ötesi şehvettir!” dese de, bir gün Ömer Lütfi Mete’yi şöhrete ulaştıracak senaryo macerası başladı. Sağlam, sağlıklı ve sahih bir düşünce, inanç ekseninde şahsiyetli kimliğini muhafaza etmeyi ve her platformda sahip olduğu değerler manzumesinin savunuculuğunu yapmayı başardı. Çıktığı televizyon tartışmalarında, “bizden bir aydın” portresi çizmeyi başardı. Yazı ve konuşmalarıyla yüreğimize su serpti. Ağyarın değil, kendi irfânının savunucusu oldu hep. Eğilmedi, bükülmedi, kırılmadı.

Mustafa Burak Doğu : O bir modern çağ dervişi olduğu kadar insanları hiç belli etmeden yontan, şekillendiren ve kemâle erdiren bir mürşitti. Yakın çevresinde, has dairesinde bulunup bu irşadla bire bir muhatap olanların doğrudan membaından aldığı, Türk milletinin ise onun zihninde oluşup bilahare topluma sunduğu modellerle (Kuşçu, Ömer Baba, Abdurrahman Halis Kerkükî…) nasiplendiği irfan sofraları yosun tutmuş pek çok gönlün kapısının aralanmasına vesile oldu. O bir deli Karadeniz uşağı, bir memleket sevdalısıydı.

Beşir Ayvazoğlu: Ömer Lütfi Mete, başka alanlarda da başarılı olmuş bir isimdi. Sinema alanında, özellikle dizi film senaryosuna yeni bir renk, yeni bir soluk ve bir tat getirenlerin başında geliyordu. Bu bakımdan hem Türk basını hem de Türk sinemasının büyük bir kayıp verdiği düşüncesindeyim.

Abdurrahman Şen: Onun verebilecekleri vardı daha bu ülkeye. Gençlerin örnek alması gerekebilecek hem dini altyapısı, dini bilgisi olan hem de çok iyi bir aydın olan, sinemayla içli dışlı, spor bilgisi çok engin bir kişiydi. Türk kültür dünyası ve medyasının başı sağ olsun.

Ahmet Tezcan: Sene 1979. Kaos yılları ve bu toz duman ortamında Ahmet Kabaklı Hoca'nın çevresinde temiz hava soluklanmaya çalışan bir avuç insandan biriydi. Çocukluğu tesbihin, takkenin ve kitabın “suç unsuru” sayıldığı arabesk faşizm döneminde, gizli gizli Kur'an ve Arapça öğrenmeye çalışarak es geçilmiş. Çocukluğuna hasretti bu yüzden. 17 yaşına varmadan Rize İyidere havalisinde 'acar vaiz' diye nam salan delikanlı bir hoca olmuş. Çocuk olmadan, delikanlı oluvermiş birden.

HALİM METE’DEN ÖMER LÜTFÜ METE’YE
On iki yıl sonra yazıyorum,
Peşinden,
Ayrılamadık ki senden,
Kah şiirini okuduk, Hızır’ı
Kah uçurumun kenarında,
Sen her zaman yanımda, aklımda,
Bazen yürekli duruşuna baktım,
Aklıma vurdun, kucaklaştım,
Bazen bir dostuna rast geldim,
Bazen sesini duydum, bize seslendin,
Kalemin elinden düşmedi hep yazdın,
Bazen ülkene yanlış yapanlara kızdın,
Her zaman bilgeliğin zirvede,
Arıyoruz seni Ömer nerede?
Bazen şiirindeki tek satır,
Bize dersler veriyor,
Senin adını duyan herkes seviyor,
Özledik seni be Ömer’im hemde çok,
Bir şey fark ettik ki; Başka bir Ömer yok,
Biliyorum orada da bir meclis kurmuşsun,
Seni anlayan bir çok insan bulmuşsun,
Bekle bizi, bize de zaman ayır,
Sen bize öğretmiştin; “Allahsız Müslümanlar’dan gelmez hayır,

Ömer Lütfi Mete şiirlerinden örnekler

Gülce
Uçurumun kenarındayım Hızır
Ulu dilber kalesinin burcunda
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avcunda
Derin yar adımı çağırır
Dikildim parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ha itti beni, ha itecek
Uçurumun kenarındayım Hızır
Civan hazır
Divan hazır
Ferman hazır
Kurban hazır

Uçurumun kenarındayım Hızır
Güzelliğin zulme çaldığı sınır
Başım döner, beynim bulanır
El etmez
Gel etmez
Gülce'm uzaktan dolanır
Uçurumun kenarındayım Hızır
Gülce bir davet
Mecaz değil
Maraz değil
Gülce bir afet
Peri değil
Huri değil
Gülce beyaz sihir
Gülce ölümcül naz
Buram buram zehir
Yar yüzünde infaz

Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ha itti beni, ha itecek
Güzelliğin zulme çaldığı sınır
Uçurumun kenarındayım Hızır
Ben fakir
En hakir
Bin taksir
Ateşten
Kalleşten
Mızrakla gürzden
Dabbetülarz'dan
Deccaldan, yedi düvelden
Korku nedir bilmeyen ben
Tir tir titriyorum Gülce’den
Ödüm patlıyor Gülce’ye bakmaktan
Nutkum tutuluyor, ürperiyorum
Saniyeler gözlerimde birer can
Her saniyede bir can veriyorum
1981