Ekrem Dumanlı'nın yazısı

Sezen Aksu'ya mahalle dayağı

Yakın zamana kadar "mahalle baskısı" diye bir şey uydurup halk üzerinde baskı kurmaya kalkanlar, referandum sürecinde 'evet' diyenleri adeta linç ediyor. Üstelik bunu yaparken sembol isimler seçip dört bir yandan o insanları kuşatarak demedik laf bırakmıyor, tacizin bin bir çeşidini yapıyorlar.

Sezen Aksu'nun söylediği bir cümleyi anlamadan (ya da kasıtlı olarak çarpıtmak suretiyle) veryansın ettiler. Önce, "sazan" diyerek aşağıladı birisi. Kendileri gibi düşünmeyenlere karşı nezaket seviyesi demek ki bu kadar sığ. Sonra gazetelerde yazılar yazdılar, televizyon programında kükrediler. Niye? Sezen Aksu referandumda 'evet' diyecekmiş de ondan. Şimdi sanatçıların ağzını bıçak açmıyor; çünkü mahalle dayağından korkuyorlar; hani ibret olsun diye mahalle meydanında atılan dayak var ya, işte o cinsten bir ceza veriyorlar güya...

Sezen Aksu'ya yapılanlar, asıl "mahalle baskısı"nın nerede yapıldığını gözler önüne serdi. Statükonun korunması uğruna her geçen gün daha hırçınlaşan bir kitlenin maskesini düşürdü. Ne var ki artık şehir efsaneleri uydurarak, manipülatif haberler yaparak toplumu bölmek, parçalamak ve mevhum bir korku havası oluşturmak mümkün değil. Zaten o çiğ senaryolar üzerinden yürütülen baskılar yeterince sırıtıyor ve kamu vicdanı tarafından şiddetle reddediliyor. Dilerseniz test edin; göreceksiniz baskılar sonrası halkın Sezen Aksu'ya duyduğu saygı ve sevgi zirve yapmıştır.

Zaman