Nazlı Ilıcak'ın köşe yazısından ilgili bölüm:

Prof. Özer Sencar'ın başkanlığında Metropoll şirketi önemli bir kamuoyu araştırması gerçekleştirdi. (Aralık 2010) Kürt dili taleplerine vatandaşın nasıl baktığını tespit etti.

Kürtlerin eğitim ve öğretimde anadillerini kullanmalarını onaylar mısınız?
Onaylamam % 67.3; Onaylarım % 27.7. (BDP'lilerin % 84'ü, Kürtçe anadilde eğitimedestek verirken, MHP'li seçmenin % 83'ü buna karşı çıkıyor. Kürtçe eğitimiAK Partililerin % 32'si, CHP'lilerin ise, % 24'ü onaylıyor.)

Oysa Ağustos 2009'da durum tamamen farklıydı: "Onaylarım" % 53.4; "Onaylamam" % 43.4.
Acaba neden 1.5 yıl içinde, kamuoyu, Kürtçe eğitim ve öğretime karşı daha mesafeli davranmaya başlamış? Bunda, konunun, bu süre zarfında tartışılıp, "Anadilde eğitim ülkemizi bölebilir" endişesinin doğması mı rol oynadı? Yoksa İmralı ile Barış ve Demokrasi Partisi'nin, her adımda, biraz daha fazla talepkâr olması mı?

Bir başka soru, "iki dilli hayat"a ait: "Kürtlerin yoğunlukta olduğu yerlerde, Türkçe'nin ve Kürtçe'nin ortak dil olarak birlikte kullanılmasını onaylar mısınız?"
Onaylamam: % 53.5; Onaylarım % 44.1. Karşı çıkanların oranı, resmi makamların Kürtçe kullanmasıkonusunda, büyük ölçüde artıyor.

Kürtlerin yoğunluklu olduğu yerlerde, halkın resmi makamlarla ilişkilerinde, Kürtçe kullanmasını onaylar mısınız?
Onaylamam % 80.3; Onaylarım % 17.3. Bu sorular sadece Türk kökenli yurttaşlara değil, Kürtlere de soruluyor. Zaten araştırmada, Ağrı, Diyarbakır, Gaziantep, Mardin, Van gibi Kürt kökenli yurttaşlarımızın yoğun olarak yaşadığı yerler de var.

Sabah