Ve baştan aşağı rol, baştan aşağı eğreti ifadelerle...
Geçmişler kameranın karşısına akılları sıra bize soruyorlar: "Rahat uyuyor musunuz? Huzurunuz yerinde mi?"
Görüntüyü tam orada durdurdum.
Çünkü yüzlerine haykırmak istedim...
Hayır! Masum halk çocuklarını öne sürüp arkalarına saklanarak halkçılık oynayan sizlerin varlığı yüzünden rahat uyuyamıyoruz.
Evet! Gencecik insanları ayaklanmaya çağırıp sonra tatile giden, Maldivler'den Şişli'de gaz yiyormuş gibi tvit atan, Ankara'daki oğlunun Gezi Parkı yakınlarında polis tarafından götürüldüğünü canlı yayında anons eden kaşarların varlığı yüzünden huzursuzuz.
Biri de kalkmış o videoda hiç utanmadan "nasıl gülebiliyorsunuz?" diye soruyor.
Birlikte video çektiğiniz berbat komedi oyuncusu arkadaşlarına sor bunu...
"Ben Berkin Elvanım" diye orada atıp tutuyorlar ya, iki senedir, tv'de, tiyatroda, filmlerdeucuz işlerle seyirciyi güldürüp ceplerini doldurmakla meşguller.

Hayatı durdurun!" demişler.
Evet! Durdurun!
Yani, siz...
Sizin "hayat" dediğiniz şey her neyse...
İşte onu durdurun!
Ne adalet var orada çünkü ne merhamet!
Bütün ufku Cihangir ile Nişantaşı arasında sıkışıp kalmış bir dünyanın eziklikler, hırslar, hınçlarla tıka basa dolu "hayat"ından ne olacak!
"Sanat meclisi"ymiş adınız.
Yahu ne sanatı, ne meclisi!
Dönüp dönüp bina okudunuz. Bayat klişeleri kırpıp kırpıp yıldız yaparak ancak buraya kadar gelinebiliyor.
Hep böyle gidecek, millet hiç uyanmayacak mı sandınız?
Uzun sözün kısası, diyorum ki...
Hiç uğramadığınız mahallelerin acılarını kaşıyıp çocuklarını kışkırtmayın!
Kışkırtacaksanız...
İçinizde çürümeye direnmiş insani bir yan kalmıştır elbet, onu kışkırtın ki, filiz versin, gelişsin.