Economist dergisi bu hafta, Anti-Kapitalist İhsan Eliaçık'ın Türkiye'de 'Gezi protestolarında' oynadıkları rolü konu aldı.

Dergi, İhsan Eliaçık'ın "kirli sakalı, bol pantolonu, plastik terlikleri ve tespihiyle tipik bir muhafazakâr Müslüman olarak görülebileceğini" ama aslında "kesinlikle tersinin söz konusu olduğunu" söylüyor.

HİPPİLERLE EŞCİNSELLERLE ORUÇ

Economist'in makalesi şöyle devam ediyor:

"İhsan Eliaçık, İstanbul'un laik Beşiktaş semtinde öğrenciler, hippiler ve eşcinsellerle beraber iftarda orucunu açtıktan sonra Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ı protesto ettiğinde alkışlanmıştı.

Eliaçık'ın öncülerinden olduğu Anti-Kapitalist Müslümanlar, Erdoğan ve AKP iktidarında zenginleştiğini söyledikleri yeni İslami burjuvanın rüşvet, kibir ve gereksiz gösterişi olarak gördükleri duruma öfkeliler.

İSLAM SOSYAL HUKUKTAN İBARETTİR

Eliaçık, 'İslam, sosyal hukuktan ibarettir; günde beş vakit namaz kılmak veya kadınların başlarını örtmesi gibi adetlerden değil. Kuralları basit: başkalarının canını yakma, çalma, yalan söyleme, yanlışın karşısında sessiz kalma ve doğaya saygılı ol.' diyor."

ELİAÇIK: KİLİSEDE HAÇ ÇIKARMAYA HAZIRIM

"Anti-Kapitalist Müslümanlar, Erdoğan'ın protestoları darbelere bağımlı, ahlaksız, laik 'Beyaz Türklerle' ezilmiş dindar 'Siyah Türkler' arasında süregelen savaşın bir parçası olarak gösterme çabalarına darbe vurdu.

Erdoğan ayrıca protestocuların Osmanlı döneminden kalma bir camide içki içip seviştiğini de söylüyordu. Ama protestocular Gezi Parkı'ndan polis tarafından zorla çıkarılmadan iki hafta önce, Anti-Kapitalist Müslüman arkadaşları namaz kıldıklarında etraflarında etten duvar ördüler.

Eliaçık 'Bu deneyimden sonra kilisede haç çıkarmaya veya sinagogda menora (Yedi Kollu Şamdan) yakmaya hazırım.' diyor. Gerçi Eliaçık, Twitter'da 'diktatör' ve ‘et kafa’ olarak hitap ettiği Erdoğan tarafından mahkemeye verildi.”

Dergi, ‘Erdoğan’ın imajının sarsılmış olmasına rağmen, kendi tabanında popülerliğini koruduğunu’ yazıyor ve makaleyi şöyle sonlandırıyor:

DANS EDİŞLERİNİ İZLEYİP DUA ETTİM

“ (…) Camilerde ibadet etmeyen veya oruç tutmayan ve uzun zamandır eziyet gömüş Alevilerle ortak yapılan bir iftar yemeğinde başka bir sınır aşıldı. Eliaçık o günü şöyle hatırlıyor: 'Onların dans edişini izleyip onlarla daha sonra dua ettim. Bu çok kutsal bir andı.'"