KAHRAMANMARAŞ (AA) - SERDAR AÇIL - Kahramanmaraş'ta yaşadığı ev 6 Şubat'taki depremlerde zarar gören 8 yaşındaki engelli çocuk, ailesiyle çadır kentte yaşamını sürdürüyor.

Bir tekstil fabrikasında işçi olarak çalışan Orhan ve ev hanımı eşi Merve Karapınar'ın biri engelli 3 çocuklarıyla kaldıkları Onikişubat ilçesi Boğaziçi Mahallesi'ndeki ev, Kahramanmaraş merkezli depremde zarar gördü.

Karapınar ailesi, çocukları Abdülkadir, Zeynep ve Ali ile Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı tarafından Sütçü İmam Üniversitesi Avşar Kampüsü'nde kurulan çadır kentteki bir çadıra yerleştirildi. Burada yaşamını sürdüren aile, bir yandan depremin yaralarını sarmaya uğraşıyor, diğer yandan engelli çocukları Ali'nin bakımıyla ilgileniyor.

Anne Merve Karapınar, 8 yaşındaki oğlu Ali'nin tekerlekli sandalyeye bağlı yaşadığını ancak birkaç kelime konuşabildiğini söyledi.

Ali'nin 7 aylıkken doğduğunu anlatan Karapınar, çocuğunun tüm ihtiyaçlarını kendilerinin karşıladığını belirtti.

Karapınar, "Hamilelikte hiçbir sorun yoktu. Kuvözde havale geçirmiş. O günden beri bu şekilde. Sekiz senedir tedavi için uğraşıyoruz. Serebral palsi özelliği taşıyor dediler ama tam bir tanı koyamadılar." diye konuştu.

- "Ali çok korktu, depremin etkisinde kaldı"

Çocuğun tedavisi konusunda yardım isteyen anne Karapınar, "Bize bir şey olsa, Allah korusun depremden sağ çıkamasaydık bu çocuklara kim bakardı? Onun tüm ihtiyaçlarıyla biz ilgileniyoruz. 8 yıldır maddi manevi tüm gücümüzü oğlumuzun tedavisi için kullandık. Tedavi için yetkililerden yardım bekliyoruz." ifadelerini kullandı.

Deprem anında yaşadıklarını anlatan Merve Karapınar, şunları kaydetti:

"Deprem anında ayaktaydık. Ali'nin ateşi vardı. İlacını içirdim, elini yüzünü yıkayıp üzerini değiştirdim. Tam yattığımız sırada sallantı oldu. Ali'yi kucağıma aldım. Güvenli bir yere geçtik. Eşim de diğer çocukların yanına gitti. Ali çok korktu, depremin etkisinde kaldı. Önceden gittiğimiz yerlerde kalmaz, eve gitmek isterdi. Şimdi eve girmek istemiyor. Herkes etkilendi fakat çocuklar depremden daha çok etkilendi. Normal çocuğun bile bu psikolojiyi atlatması zor. Burada görevliler ellerinden geleni yapıyor. Ne ihtiyacımız varsa karşılıyorlar."

Çadır kente geldiklerinde oğlunun tekerlekli sandalyesinin olmadığını ifade eden Karapınar, ilk günlerde çocuğu her yere kucaklarında taşıdıklarını, bir hayırseverin bağışladığı tekerlekli sandalye sayesinde rahat ettiklerini söyledi.

Depremden önce oğlunun engelli çocukların eğitim gördüğü uygulama okuluna gittiğini belirten Karapınar, çadır kentte de engelli çocuklar için bir okul kurulduğunu, oğlunun bu okula devam ettiğini söyledi.

Karapınar, oğlunu çadır kentte düzenlenen diğer aktivitelere de götürdüğünü anlattı.

Merve Karapınar, oğlunun bağışıklık sisteminin çok zayıf olduğunu, konteyner kentlerin tamamlanmasıyla konteynerlere geçmek istediklerini dile getirdi.

Baba Orhan Karapınar da bir fabrikada işçi olarak çalıştığını, depremden sonra biri engelli 3 çocuğuyla çadır kentte kaldıklarını söyledi.