Öztanrıöver, çocukların ışık, renk, ses ve hareketli görüntüleri kullandıkları için çizgi filmleri tercih ettiğini, ancak anne ve babanın çocukların çizgi filmlerinde tercih yapması gerektiğini vurguladı. Çocukların izlediği çizgi filmden doğrudan etkilendiğini kaydeden Öztanrıöver, "Soyut düşünmenin henüz gelişmediği okul öncesi çağda çocuk için gördüğü, duyduğu her şey gerçek gibi gelir. Bu nedenle izlediği filmdeki karakterleri örnek alıp onları gerçek hayatta deneyebilir" ifadesini kulandı.

 

Öztanrıöver, okul öncesi çocuklarla yapılan çalışmada; bir gruba şiddet içerikli çizgi film, diğer gruba şiddet içerikli olmayan çizgi film izlettirildiğinde çok farlı sonuçlar alındığına dikkat çekerek, açıklamasını da şöyle sürdürdü:

 

"Şiddet içerikli çizgi film izleyen grubun, diğer gruba göre filmden sonra yaşıtlarıyla daha fazla kavga ettiği, büyüklerine her zamankinden daha fazla karşı geldikleri görüldü. Şiddet içerikli çizgi filmlerin çocuklarda asi ve agresif davranışları artırdığı gözlemlendi. Kimlik oluşumunda özdeşim çok önemli ve çocuklar beğendikleri, hayran oldukları karakterler gibi davranarak kişiliğin temellerini atar."

 

Çocuğun güç ve şiddet odaklı çizgi filmleri izlediği zaman şiddeti, doğrudan sorun çözme yöntemi olarak benimseyebileceğinin altını çizen Öztanrıöver, "İyilerin kötüleri öldürmesi yolu ile şiddete duyarsızlaşma gelişebilir. Haklı şiddet kavramını içselleştiren çocuğa böylelikle ötekileştimenin tohumları da atılmış olur. Şiddet içeren çizgi filmler çocukta ayrıca korkuları tetikleyebilir, canavar-hayalet korkusu geliştirebilir. Uykusuzluk, odasında yalnız yatamama, tek başına bir odada kalamama ortaya çıkabilir. Anne-baba ölümünün olduğu, çocukların zarar gördüğü çizgi filmler ise çocukta anne-babayı kaybetme korkusu, kendisiyle ilgili ölüm korkusu, yabancılardan aşırı korku gelişebilir" diye konuştu.