Rabbimizin istifademiz için yarattığı ve rızık olarak tayin ettiği yiyecek ve içeceklerin yenilip içilmesi meşru ve helâldir. Vücudumuz için faydalı olan şeyleri yemek ne kadar mubah ise, bedene zararı dokunan, akıl ve şuurumuza rahatsızlık veren şeyleri yemek ve içmek hem tıbben, hem de dinen tasvip edilmez ve uygun görülmez.

Allah’ın temiz ve hoş bir rızık olarak yarattığı bazı meyve ve sebzeleri oldukları gibi değil de, değişik muamelelere tâbi tutup vücuda zararlı bir hale getirerek yemek ve kullanmak hem o nimete karşı bir hürmetsizlik, hem de bize emanet edilen vücut fabrikasına bir eziyettir.

Boza, darı hamurundan yapılan ekşimsi bir içecektir. Tatlılaştırılarak içilmektedir. Bu şekilde yapılan bozanın içine sarhoşluk verici bir şey karıştırılmadığı müddetçe içilmesi haram değildir, helâldir. Bu haliyle meyve suyu gibi meşrubat sınıfına girmektedir.

Ancak fazla ekşitilir ve kabartılırsa, sarhoşluk verici bir hale geldiği için içilmesi caiz olmaz. Buna dikkat edilmelidir.

İşte boza hakkında dört yüz sene önce Kanunî Sultan Süleyman’ın kudretli şeyhülislâmı Ebussuud Efendinin verdiği fetva:

“Sâfî darıdan tatlı bozanın içinde sekir (sarhoşluk) verir nesne katılmayıp, mücerret (sadece) teskin-i hararet (harareti dindirmek) ve mizaca takviye için istimal olunsa helâl olur mu?

El-cevap: Asla iskar şaibesi (sarhoşluk verici şüphe) olmayacak, şürbünde hürmet yoktur (içilmesi haram değildir).”3

Bu fetvadan da anlaşılacağı gibi, bugün satılan bozanın içilmesi caiz ve helâldir.

Kaynaklar:

1- İbni Mâce, Eşribe: 8.
2- age., 10.
3- Ebussuud Efendi Fetvaları, s. 148.

(Mehmed Paksu, Helal – Haram)