Azerbaycan Devlet Üniversitesinin Azerbaycan Dili ve Edebiyatı Fakültesini 1963 yılında mezun olan şair, açık tahsil alarak doğduğu şehirde öğretmenliğe başlayarak Alar şehrinde orta birinci sınıf öğretmenliği yaptı.

Azerbaycan Yazarlar Birliği Üyesiydi. Okul yıllarında şiir yazmaya başlayan Alarli’nın 1960 yılında şiir ve yazıları hem yerel hem de ulusal gazetelerde yayınlandı. Çok geçmeden halk arasında yazar olarak tanındı. Şiir ve yazılarında bazen Mısır Hüseynov bazen de Mısır Alarli ismini kullandı. Azer Dili öğretmeni olarak görev yaptıktan sonra emekli oldu.

Altı esere imza atan şairin şiirleri Türkiye'de Altın Kalemler Şiir Antolojisinde de yer almıştı. Şiirleri için “Allah vergisidir. Bu nedenle Allah’a şükrediyorum” diyen Alarlı, ibadetle meşgul olmayı, Kur’an-ı Kerim okumayı, tasavvuf şiirleri yazmayı ihmal etmedi. Ana” isimli şiiriyle gönüllerde taht kuran şairin şiirleri Türkiye’de de çeşitli radyo kanallarında okunmuştu. Düşüncelerini sade ifade, etkili ve ses getirecek ifadelerle yazınca gönülden rahatladığını ifade eden yazar bu nedenle Allah’a çok şükrettiğini dile getirmişti. Şair Mısir Alarlı'nın vefatı sevenlerini üzüntüye boğdu.

habername.com ailesi olarak şair Mısır Alarlı’ya rahmet diliyor, mekânı cennet olsun diyoruz.

Bəzən sübhə kimi durub keşikdə,                  (Bazen sabaha kadar durup nöbette,)

A mənim qayğıma qalanım, ana!                     (A benim kaygıma kalanım, anne!)

Gah öz qucağinda, gah da beşikdə,                (Kah kendi kucağında, kah da beşikte)

Şirin-şirin layla çalanım, ana!                            (Tatlı tatlı ninni çalanım, anne!)

Başım ağrıyanda “canım vay ” dedin,            (Başım ağrıdığında "canım vay" dedin,)

“Dərdin bəlan mənə gəlsin qoy” dedin.        (“Derdin, belan bana gelsin koy" dedin.)

Öz canını mənə qurban dilədin,                      (Kendi canını bana kurban diledin)

Gündə yüz yol oldun qurbanım, ana!             (Günde yüz yol oldun kurbanım, anne!)

Bal da verə bilməz balanın dadın,                   (Bal da veremez yavrunun tadın)

Sən dünyadan doydun məndən doymadın ,  (Sen dünyaya doydun bana doymadın)

Oduma alışdın közümə yandın,                        (Ateşime alıştın, közüme yandın)

Mənə məndən artıq yananım, ana!                   (Bana benden çok yananım, anne!)

Qartal vüqarlımsan, dağ əzəmətlim,             (Kartal vüqarlımsan, dağ əzəmətlim,)

Söhbəti ləzzətlim, sözü şərbətlim,                (Sohbeti lezzetlim, sözü şerbetlim)

Ata qeyrətlimsən, bacı şəfqətlim                     (Ata gayretlimsin, bacı şefkatlim)

Həbibim, təbibim, loğmanım, ana!               (Sevgilim, doktorum, loğmanım, anne!)

Kimim var oduma sənin tək yana                   (Kimim var senden başka bana yana)

Hər kəlmə başında söylərdin cana.                 (Her kelime başında söylersin cana.)

Bir canım var, o da qurbandır sana,                (Bir canım var, o da kurbandır sana,)

Misirəm başına dolanım, ana!                       (Misirəm başına dolanım, anne!)

 MƏNƏ GƏLƏRSƏNMİ?

Yer üzündə süzən pəri,
Yeriməyi bilirsənmi?
Ürəyimi əzən pəri
Salam versəm, dinərsənmi?...

Üzük olum barmağında,
Çiçək olum qucağında.
Gülüş olsam dodağında,
Sən üzümə gülərsənmi?

Masam üstə çırağımsan,
Yazılmamış varağımsan,
Yanıram, buz bulaq olsan,
Üstümə su çilərcənmi?

Ulduzummu, ayımmısan?!
Tanrı verən payımmısan?
Aləmə nur paylayırsan,
Mənə busə verərsənmi?

Sankı bir ağ göyərçinsən,
Gözəlimsən-göyçəyimsən.
Ağ üzdə teli çin-çinsən,
Boynuma qol hörərsənmi?

Ürəyimdə bitən pəri,
Yanıqlısan nədən, pəri,
Çiynim üstən ötən pəri,
Baxıb məni görərsənmi?


Çəkmə məni dara , get sən,
Yaxma məni hara, getsən,
Gözləyirəm, hara getsən,
Dönüb mənə gələrsənmi?

MISIR ALARLI (1947-2016)

Haber: Fatma Çetin Kabadayı