Mezin Tanrıseven'in röportajı

Yalçın Menteş, çok önemli bir tiyatro oyuncumuz. 30 yıl bir tanker dolusu içki içtikten sonra hasta olduğunu kabul etmiş ve bu illetten kurtulmayı başarmış. 'Benim yaşadıklarım tüm gençlere ibret olsun' diyen Menteş, alkol kullandığı dönemleri lanetle anıyor, hatta anmak bile istemiyor. Ancak, kurtulduğunu da bağıra çağıra haykırmak istiyor bir taraftan. 'Benim babam da alkolikti' diyen Yalçın Menteş'in, 'Adsız Alkolikler' ile tanıştıktan sonra hayatı değişmiş. İki yıl önce oğlunun doğum gününde alkolü bırakan ünlü oyuncu 'Şimdi 25 Ekim, hem oğlumun hem de benim doğum günüm' diyor. Dibe vuran, tüm varlığını alkol uğruna harcayan Menteş'le samimi ve ders alınması gereken bir röportaj yaptık. Mutlu bir cumartesi geçirmeniz dileği ile…

Alkol yaşı 13'e düştü deniliyor. Artıyor mu toplumda alkol kullanma oranı? Doğru. Yapılan araştırmalar bunu gösteriyor. Alkol yaşı 13, madde bağımlılığı da 15'e düştü deniliyor, ama ben daha da aşağılara düştüğünü sanıyorum. Dışarı çıktığımız zaman maalesef çok genç yaştaki çocukların ellerinde alkol görüyorum. Bu beni çok üzüyor.

Bu kadar aşağıya düşmesinin nedeni ne olabilir? Bizim çocukluğumuzda oyunlarımızı sokakta oynayabiliyorduk. Ama günümüz çocukları bu imkanı pek bulamıyor. Dört duvar arasında, bilgisayarın başında vakit geçirdiklerini görüyoruz. Tabii bu da aileyle kopukluk yaratıyor. Çocuklar aileden, toplumdan kopuk. Bu onlarda bir boşluk yaratıyor. İnsani ilişkilerimiz çok azaldı çocuklarımızla.

Sizin aranız nasıl oğlunuzla. Onu koruyabildiğinizi düşünüyor musunuz? Korumaya çalışıyorum. Çocukları zapt etmek çok zor.

Alkolle tanışmanız nasıl oldu? 14-15 yaşlarında maalesef alkol kullanmaya başladım.

Bu kadar erken yaşta başlamanız için neden neydi? Arkadaş çevresi benimki. Şimdiki gençler arkadaşlarına çok dikkat etsin. Çünkü benim arkadaş çevremde alkole meyilli arkadaşlarım vardı.

BABAM DA ALKOLİKTİ

Anne-babanız bu durumu fark etmeyecek kadar mı uzaktı size? Farkettiler tabii. Benim babam da alkolikti. Her gün içki içen bir adamdı. Annem fark ediyordu durumumu ve çok üzdüm onu.

Ne yazık ki bu konuda babanız size kötü bir örnek olmuş. Neden babanızın yolunu izlediniz? O yaşlarda içkinin bu denli zararlı olabileceğini göremiyordum. İçkinin babama da verdiği zararı göremiyordum. Ben 30 yıl süreyle içtim. İlk 10 sene alışkanlık olduğunu fark edemedim. Alışkanlık haline geldiğini anlamıyordum. Sonra görevmiş gibi mecburmuşsun gibi içiyorsun. Çükü vücut duramıyor. Sabah kalktığınızda akşam kiminle içeceğim oluyorsunuz. Berbattı inanın.

İşinizi etkilemedi mi bu durum? Ben sette alkol kullanmadım. İşim bittikten sonra içerdim. Ama içki masasına oturunca ben şu saatte kalkarım gibi bir öngörünüz olmuyor. Sete geç kaldığım oldu. Ama sette hiç içmedim.

O zamanlar alkolik olduğunuzu kabul etmiyor muydunuz, eşiniz ne diyordu mesela? Hoş şeyler değil bunlar, ancak ben alkol kullanınca kişilik değiştirip vurucu kırıcı olmuyordum. Ama tabii ki içkinin verdiği etkiyle agresifleşiyordum.

Eşiniz terk etti sizi değil mi? Evet. Ancak ben alkolü bıraktıktan iki üç ay sonra ayrıldık.

Neden, hep bunu beklemiyor muydu? Yılların verdiği bir birikim vardı. O öfkesi geçmediği için gitti beni boşadı. Üç yıl kadar ayrı kaldık. Şu anda da tekrar beraberiz.

ŞİMDİ YENİ BİR HAYATA BAŞLADIM

Manevi olarak çok şey alıp götürmüş alkol sizden. Peki maddi olarak çok şey kaybettiniz mi? Olmaz olur mu! Çok güzel şeyler kaybettim. Üç daire, bir dükkan, borsadaki değerli kağıtlarım gitti. Bir cipim ve tiyatroda dekoru taşıyan kamyonumu satmak zorunda kaldım. Birikimlerimin hepsini sattım.

Şu anda maddi olarak toparlanabildiniz mi biraz? Yavaş yavaş toparlıyorum. Alkolü bıraktıktan sonra inanılmaz şeyler oldu. Bir kere hem iş sahasında olsun hem de özel hayatımda olsun güzel şeyler oluyor. Yavaş yavaş da maddi olarak toparlandım.

O dönemde masa muhabbeti yaptıklarınız nerede şimdi? Şu anda etrafımda kimse yok. İçkiyi bıraktığım için kendi uzaklaşanlar da oldu. Benim uzaklaştırdıklarım da oldu. Ama şöyle bir gerçek var; içki içerken etrafımda olan insanlar gelip geçici dostluklar kurmuşlar benimle. Bu insanlar Yalçın Menteş ısmarladığı için geliyorlardı. Her akşam benim masamda konuk oluyordu. Şimdi alkolü bırakınca hiçbiri yok etrafımda.

Zor oldu mu bu probleminizi kabul etmek! Çünkü kabul etmezler genelde. Ben doktor nezaretinde ya da hastaneye yatarak tedavi görmedim. Benim gibi alkoliklerle terapi yaparak alkolü bıraktım. Bu terapilere başlamadan önce hasta olduğumu bilmiyordum. Alkolizm de tansiyon gibi, kalp hastalığı gibi bir hastalıkmış. Bunu bir alkoliğe kolay kolay kabul ettiremezsiniz. Ben terapiye başladıktan sonra bunun şeker hastalığı gibi bir hastalık olduğunu gördüm.

Ne kadar sürdü bu içinizdeki mücadele? Yaklaşık 5 ay

Bu terapiye devam ederken alkol alıyor muydunuz? Hayır hayır almadım. Ben adsız alkoliklerin terapisine katıldım. 1935 yılında iki Amerikalı kurmuş bu grubu. Bir senede Amerika'da 3 bin 600 grup olmuş, zamanla tüm dünyaya yayılmış. Ve ben de bu adsız alkoliklerin Moda grubunu buldum. Bir arkadaşım bir gün beni oraya götürdü. Yaklaşık bir 20 gün filan alkollü olarak gittim. Alkollü olarak katılabiliyorsunuz ama toplantılarda söz hakkı vermiyorlar. Ben bırakacağım tarihi kararlaştırmıştım. '25 ekim 2006 tarihinde bırakacağım' dedim. Benim oğlumun doğum günü. Doğum günümüz aynı olsun diye 25 Ekim'i tercih ettim ve bıraktım. Terapilere devam ettikten yaklaşık beş ay sonra ben bunun artık bir hastalık olduğunu ve tedavi edilebildiğini gördüm. Orada bırakmış arkadaşlar vardı. İki yıl 11 aydır alkolü bıraktım. Bugün içki içmeyerek kendimi tedavi ediyorum.

Haberin devamı için: http://yenisafak.com.tr/Cumartesi/Default.aspx?t=10.10.2009&c=47&area=4&i=215933